самаўлюбёнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан самаўлюбёнага. Пачуццё самаўлюбёнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свойскасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць свойскага (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

серабрыстасць, ‑і, ж.

Уласцівасць серабрыстага. Серабрыстасць ракі. Серабрыстасць сняжынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіпатасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан сіпатага. Сіпатасць голасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарочанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць скарочанага (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарэласць, ‑і, ж.

Уласцівасць скарэлага; агрубеласць, цвёрдасць. Скарэласць вопраткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

складнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць складнага. Складнасць мовы. Складнасць фігуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрупулезнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць скрупулёзнага. Скрупулёзнасць аналізу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слабагрудасць, ‑і, ж.

Уласцівасць слабагрудага; наяўнасць слабых, нездаровых лёгкіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слізкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць блізкага. Слізкасць дарогі. Слізкасць грыбоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)