смалі́сты, -ая, -ае.
1. Які змяшчае ў сабе многа смалы.
Смалістая сасна.
2. Які пахне смалой, насычаны смаляным водарам.
С. пах у лесе.
Смалістае паветра.
3. Які складаецца з хваёвых дрэў (пра лес).
С. бор.
4. Бліскучы і чорны (пра валасы).
|| наз. смалі́стасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ссе́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., сся́дзецца; зак.
1. Выпасці ў выглядзе асадку з раствору.
2. Пра тканіну, матэрыял: стаць карацейшым, збегчыся.
3. Стаць больш шчыльным, цвёрдым.
Снег ссеўся.
4. Вылучыць дробныя цвёрдыя часткі, камкі (пра малако).
Малако сселася.
|| незак. ссяда́цца, -а́ецца.
|| наз. ссяда́нне, -я, н. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
утулі́ць, -улю́, -у́ліш, -у́ліць; -у́лены; зак., што.
1. у што. Схаваць або (пра галаву) уцягнуць, увабраць унутр чаго-н.
У. твар у каўнер.
У. галаву ў плечы.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыціснуць (вушы) да галавы (пра каня і пад.).
Конь утуліў вушы.
|| незак. уту́льваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
überwä́ltigen
vt
1) (пера)адо́льваць, браць верх (над кім-н.)
2) адо́лець (пра сон, зморанасць); авало́даць, ахапі́ць (пра пачуцці)
3) узру́шваць, хвалява́ць (пра відовішча)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
паро́сная,
Цяжарная (пра свінню).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тру́сная,
Цяжарная (пра труску).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зве́сткі, -так, адз. зве́стка, -і, ДМ -тцы, ж.
Даныя, паведамленні пра каго-, што-н.
Атрымаць важныя з.
З. аб надвор’і.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
здараве́нны, -ая, -ае (разм.).
1. Высокага росту і моцнага целаскладу.
З. мужчына.
2. Вельмі вялікі, велізарны (пра рэчы, прадметы).
Здаравеннае палена.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
змарне́лы, -ая, -ае.
1. Змучаны, схуднелы.
З. чалавек.
З. выгляд.
2. Зачахлы, завялы (пра расліны).
Змарнелая агародніна.
|| наз. змарне́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
імглі́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ліць; незак.
Ісці, падаць вельмі дробнымі частымі кроплямі (пра дождж).
На дварэ і. (безас.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)