◎ Кле́вер ’канюшына’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кле́вер ’канюшына’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Не́жань ’эпілепсія, прыпадак’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паля́не ’ўсходнеславянскае племянное аб’яднанне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паўлі́н ’стракатая птушка з веерападобным хвастом, Pavo cristatus’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лідзі́т
(
горная парода чорнага, бурага або зялёнага колеру, якая складаецца з кварцу, халцэдону і апалу з прымессю вугальнага рэчыва; выкарыстоўваецца для вырабу тачыльных брускоў;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ардына́та
(
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бастнезі́т
(ад
мінерал класа карбанатаў жоўтага, шэрага, карычневага колеру або бясколерны са шкляным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
бэ́та
(
1)
2) абазначэнне стану рэчыва пры высокай тэмпературы або пры радыеактыўным распадзе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ваклю́зы
(
крыніцы ў карставых зонах з вялікім расходам (дэбітам) вады.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гастынгсі́т
(ад
мінерал, манаклінны кальцыевы амфібол сінявата-зялёнага або чорнага колеру са шкляным бляскам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)