ілжэ... і лжэ...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: «несапраўдны», «непраўдзівы», «ілжывы», напрыклад: ілжэвучоны, ілжэпрарок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кардыё... (а таксама кардыя...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае словам «сэрца», «сардэчны», напрыклад: кардыёграф, кардыёлаг.
[Ад грэч. kardia — сэрца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каротка... (а таксама каратка...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «кароткі», напрыклад: кароткачасовы, кароткаметражны, кароткагаловы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кішэ́чнік, ‑а, м.
Частка стрававальнага апарата чалавека і жывёл, якая пачынаецца за страўнікам і заканчваецца прамой кішкай; сукупнасць кішак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крышта́лік, ‑а, м.
1. Памянш. да крышталь.
2. Частка вока ў выглядзе дваякавыпуклай празрыстай лінзы, размешчанай за радужнай абалонкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крэп-...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «крэп», напрыклад: крэп-жаржэт, крэп-сацін, крэп-шыфон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
многа... (а таксама мнага...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «многа», напрыклад: многакватэрны, многаматорны, многаметровы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мона... (а таксама мана...).
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «адно», «адзіна», напрыклад: монатэізм, монакультура.
[Ад грэч. mónos — адзін.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нахво́снік, ‑а, м.
Частка вупражы — рэмень, які ідзе па спіне каня ад сядла або падсядзёлка і праходзіць пад хвастом.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недавыкана́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. недавыканаць.
2. Недавыкананая частка чаго‑н. Недавыкананне складае дзесяць працэнтаў плана.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)