плывучасць, ‑і, ж.

Уласцівасць плывучага (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прамяністасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прамяністага. Прамяністасць зорак. Прамяністасць вачэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пранізлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пранізлівага. Пранізлівасць ветру. Пранізлівасць позірку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пранікальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пранікальнага. Пранікальнасць глебы. Пранікальнасць паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбітасць, ‑і, ж.

Стан, уласцівасць прыбітага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымітыўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прымітыўнага. Прымітыўнасць будовы. Прымітыўнасць мыслення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыкальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць радыкальнага. Радыкальнасць поглядаў. Радыкальнасць мер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развінчанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан развінчанага. Развінчанасць нерваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздвоенасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раздвоенага. Раздвоенасць пачуццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнапланавасць, ‑і, ж.

Уласцівасць разнапланавага. Разнапланавасць твора. Разнапланавасць акцёра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)