невытлумача́льнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць невытлумачальнага; незразумеласць. Невытлумачальнасць з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недася́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць недасяжнага; немагчымасць дасягнуць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недысцыплінава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць недысцыплінаванага; недысцыплінаваныя паводзіны. Праяўленне недысцыплінаванасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некампле́ктнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан некамплектнага; адсутнасць камплекта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некарэ́ктнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць некарэктнага. // Некарэктны ўчынак. Дапусціць некарэктнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непадрыхтава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан непадрыхтаванага; адсутнасць падрыхтоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непачці́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць непачцівага; непашана. Непачцівасць да старэйшых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрадузя́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непрадузятага; адсутнасць прадузятасці. Непрадузятасць думкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрадукты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непрадуктыўнага. Непрадуктыўнасць кароткіх форм прыметнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непразры́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць непразрыстага. Непразрыстасць металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)