Туз 1 ‘старшая ў сваёй масці ігральная карта’ (ТСБМ, Нас., Пятк. 3, Бяльк., Янк. БП, Вруб.), перан. ‘таўсцяк; багаты чалавек, уплывовая асоба’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк.): наеўся, як туз (рэч., Ліцв.). З польск. tuz, якое з с.-в.-ням. tûs, dûs ‘туз’; мяркуецца, што першапачаткова з ням. Daus ‘двойка’ ў гульні ў косці з двума вочкамі, параўн. ід. tejz, tojz ‘туз’, потым назва перайшла на гульню ў карты < ст.-франц. daus, франц. deux < нар.-лац. duōs ‘два’, ‘двойка’ (Брукнер, 585; Фасмер, 4, 115; Арол, 4, 114; ЕСУМ, 5, 669).

Туз 2 ‘вымова, спагнанне з бойкай’ (Нас.): даць туза́ ‘моцна пабіць, адлупцаваць’ (Некр. і Байк.), параўн. укр. туз ‘удар, штуршок’, рус. валаг. туз ‘моцны ўдар’ (СРНГ), польск. tuzy ‘удары’, ‘бойка, лупцоўка’, ‘шышка’, poszedł z nim w tuzy ‘ўзяліся за ілбы’. Дэвербатыў ад ту́заць (гл.), магчыма, другасна набліжаны да папярэдняга слова (‘ход тузом’?). Сюды ж туза́нікі ‘частыя спагнанні’, туза́нка ‘лаянка з бойкай’, туза́ла, туза́н ‘строгі чалавек, які любіць спаганяць’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ла́па, -ы, мн. -ы, лап, ж.

1. Ступня або ўся нага ў некаторых жывёл і птушак.

Каціная л.

2. Аб руцэ або назе чалавека (разм.).

Вялізная л.

Брыдкія лапы.

3. Галіна хвойнага дрэва.

Пышныя лапы ялін.

4. Расплюшчаны і загнуты канец у некаторых інструментах для выдзірання цвікоў, а таксама інструмент з такім канцом (спец.).

5. Шып на канцы бервяна (спец.).

Рубіць у лапу.

◊

Даць у (на) лапу — падкупіць каго-н. (разм.).

Налажыць лапу на што-н. — захапіць што-н., падпарадкаваць свайму ўплыву (разм.).

Папасціся ў лапы каму-н. — апынуцца ў залежнасці ад каго-н. (разм.).

У лапах каго-н. — быць у поўнай залежнасці.

Хадзіць на мяккіх лапах — хадзіць цішком; выслужвацца перад кім-н. (разм., неадабр.).

|| памянш. ла́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж. (да 1—3 знач.).

|| прым. ла́пны, -ая, -ае (да 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рак​I зоол. рак, род. ра́ка м.;

◊

показа́ть, где ра́ки зиму́ют навучы́ць, дзе ўюны́ (ра́кі) зіму́юць; даць пе́рцу з імбе́рцам;

когда́ рак сви́стнет прост. калі́ рак сві́сне; як на дало́ні валасы́ парасту́ць;

сиде́ть как рак на мели́ сядзе́ць як рак на ме́лі;

кра́сный как рак чырво́ны як рак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тя́га в разн. знач. ця́га, -гі ж.;

механи́ческая тя́га механі́чная ця́га;

электри́ческая тя́га электры́чная ця́га;

парова́я тя́га парава́я ця́га;

ко́нная тя́га ко́нная ця́га;

в печи́ си́льная тя́га у пе́чы мо́цная ця́га;

слу́жба тя́ги ж.-д. слу́жба ця́гі;

тя́га к нау́ке перен. ця́га да наву́кі;

◊

дать тя́гу даць ця́гу (дра́ла).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Lauf

m -(e)s, Läufe

1) бег, ход

in vóllem ~ — бяго́м, наўска́ч, стрымгало́ў; спарт. бег, забе́г

2) цячэ́нне, рух, плынь

im ~e éiner Wóche — на праця́гу тды́ня

im ~e der Zeit — з ця́гам ча́су

im ~e des Gesprächs — у час размо́вы [гу́таркі]

das ist der ~ der Welt — так ужо быва́е ў жыцці́

séinen Gedánken fréien ~ lássen* — даць во́лю сваі́м ду́мкам

den Díngen íhren (fréien) ~ lássen* — даць падзе́ям развіва́цца так, як яны́ іду́ць

3) ствол (ружжа)

4) муз. паса́ж, рула́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зало́г м эк, камерц Versátz m -(e)s, Verpfändung f -, -en; Pfand n -(e)s, Pfänder, Únterpfand n (залогавая рэч);

іпатэ́чны зало́г Hypothékenpfand n; (ад)даць што-н у зало́г etw. als [zum] Pfand gében*;

атры́мліваць гро́шы пад зало́г Geld gégen Kautión bekómmen*;

выкупля́ць што-н з зало́гу Pfand éinlösen;

уно́сіць зало́г Kautión léisten [stéllen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зда́ча ж

1. (дзеянне) Áufgabe f -, Áblieferung f -, -en; Übergabe f - (перадача);

зда́ча багажу́ Gepäckaufgabe f -, Gepäckabfertigung f -;

2. (у наём) Vermíeten n -s; Vermíetung f -;

3. (крэпасці) Übergabe f, Kapitulatión f -, -en;

4. (грошы) гл pэшта;

◊ даць зда́ч ы разм zurück paríeren vt;

атрыма́ць зда́чы разм eins auf die Náse bekómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

развяза́ць, развя́зваць

1. (што-н) lösen vt, lósbinden* аддз vt, áufschnüren vt; entwírren vt (разблытаць); áufknoten vt (вузел);

2. перан (даць чаму-н развіцца) entfésseln vt; ánregen vt;

развяза́ць вайну́ éinen Krieg entfésseln [ánfangen*];

развяза́ць ініцыяты́ву die Initiatíve ergréifen*;

развяза́ць ру́кі fréie Hand lássen* [geben*];

◊ развяза́ць каму-н язык j-m die Zúnge lösen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

за́дні в разн. знач. за́дний;

~няе ко́ла — за́днее колесо́;

◊ даць з. ход — дать за́дний ход;

без ~няй ду́мкі — без за́дней мы́сли;

без ~ніх ног — без за́дних ног;

~нім днём (чысло́м) — за́дним число́м;

~нім ро́зумам бага́ты — за́дним умо́м кре́пок;

хадзі́ць (стая́ць) на ~ніх ла́пках — ходи́ть (стоя́ть) на за́дних ла́пках;

адысці́ на з. план — отойти́ на за́дний план

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

free​1 [fri:] adj.

1. свабо́дны, во́льны;

free time во́льны час;

a free translation во́льны перакла́д;

free speech свабо́да сло́ва;

set free вызваля́ць

2. бяспла́тны, дармавы́, дармо́вы;

free of duty бяспо́шлінны;

Admission is free. Уваход бясплатны.

3. (from/of) пазба́ўлены (чаго-н. непажаданага);

free from care пазба́ўлены турбо́т, бестурбо́тны, бесклапо́тны

4. (with) шчо́дры;

She is free with her money. Яна шчодрая на грошы.

♦

free and easy раскава́ны (у паводзінах), бесцырымо́нны;

have/give a free hand мець/даць по́ўную свабо́ду дзе́янняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)