ufrichtig

1.

a адкры́ты, праўдзі́вы, шчы́ры

2.

adv адкры́та

~ gesgt [gestnden] — шчы́ра ка́жучы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

genuine

[ˈdʒenjuɪn]

adj.

1) сапраўдны́, аўтэнты́чны (тэкст); праўдзі́вы (крыні́ца), непадро́блены

2) шчы́ры, нефальшы́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

honest

[ˈɑ:nəst]

adj.

1) сумле́нны, добрасумле́нны

2) сумле́нна здабы́ты (пра прыбы́так)

3) шчы́ры, адкры́ты

an honest face — шчы́ры твар

4) чы́сты; до́бры, непадро́блены (тава́р)

5) Archaic цно́тны, цнатлі́вы; няві́нны, мара́льна чы́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

душэ́ўны

1. selisch, nner;

душэ́ўны спако́й die nnere Rhe, Selenruhe f;

2. (сардэчны, шчыры) hrzlich, nnig;

душэ́ўныя адно́сіны hrzliches [frundschaftliches] Verhältnis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

effusive

[ɪˈfju:sɪv]

adj.

1) шчы́ры, адкры́ты; які́ бурлі́ва выяўля́е свае́ пачу́цьці

2) Geol. эфузі́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

упэ́ўніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Цвёрда паверыць у што‑н., пераканацца ў чым‑н. Суддзі нарэшце ўпэўніліся, што ад сведак, якіх прывозілі адразу з астрога ў суд, карысці мала. Машара. Усе ўпэўніліся, што Канстанцін Раманавіч апроч таго, што дзелавы і прынцыповы, дык яшчэ просты і шчыры чалавек. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cordial2 [ˈkɔ:diəl] adj. fml сардэ́чны, шчы́ры, гасці́нны, ве́тлівы;

a cordial smile прыве́тлівая ўсме́шка;

a cordial welcome цёплы прыём;

a cordial invitation сардэ́чнае запрашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

freehearted

[,fri:ˈhɑ:rtəd]

adj.

1) шчы́ры, нескупы́; адкры́ты

2) шчо́дры, лібэра́льны

3) спако́йны, з чы́стым сумле́ньнем

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

тавары́скі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да таварыша (у 1, 2 знач.). Мы шчаслівыя жыць,.. штодзённа адчуваючы дабратворную цеплыню і натхняючую сілу бескарыслівай узаемадапамогі і таварыскай падтрымкі. Машэраў.

2. Уласцівы таварышу, таварышам; шчыры, сяброўскі. Тое, што за звычайнымі таварыскімі словамі таілася і нарастала больш глыбокае пачуццё, Паходня разумеў, але недастаткова ўяўляў, як іх адносіны могуць развівацца далей. Хадкевіч. Да позняй ночы ішла ля кастра таварыская гутарка. Лынькоў.

3. Кампанейскі, які лёгка ўступае ў кантакты з другімі; згаворлівы. [Самуйлёнак] быў вельмі таварыскім і ўважлівым да людзей, у якіх прыкмячаў здольнасці і працавітасць. Хведаровіч. І сапраўды, ён [мінамётчык] усім спадабаўся: шчыры, няхітры, таварыскі. Грамовіч.

4. Які не мае афіцыяльнага характару (пра спартыўныя спаборніцтвы). Таварыская сустрэча хакейных каманд.

•••

Таварыскі суд гл. суд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

żarliwy

кніжн. палкі, шчыры, заўзяты;

żarliwy wyznawca religii — заўзяты прыхільнік рэлігіі; рэлігійны фанатык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)