віско́за

(лац. viscosus = клейкі)

1) студзяністае клейкае цэлюлознае рэчыва, якое выкарыстоўваецца для вырабу штучнага шоўку, розных плёнак і інш.;

2) штучны шоўк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

спадаро́жнік м.

1. в разн. знач. спу́тник; попу́тчик;

мае́ ~кі — мои́ спу́тники (попу́тчики);

спадаро́жнік жыцця́ — спу́тник жи́зни;

2. (о небесных телах) спу́тник;

шту́чны спадаро́жнік Зямлі́ — иску́сственный спу́тник Земли́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

gemácht

a

1) прытво́рны

2) шту́чны, ненатура́льны

3)

ein ~er Mann — чалаве́к, які́ дабі́ўся по́спеху ў жыцці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

індыгакармі́н

(ад індыга + кармін)

арганічнае злучэнне, штучны фарбавальнік сіняга колеру; выкарыстоўваецца для прыгатавання чарніла, акварэльнай фарбы і сінькі, а таксама як хімічны індыкатар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

заву́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад завучыць.

2. у знач. прым. Засвоены частым паўтарэннем; прывычны. Мужчына.. дасканалым, завучаным жэстам паднёс руку да вуснаў. Асіпенка. // Штучны, няшчыры. — Добрай раніцы, Варфаламей, — з завучанай абыякавай ветлівасцю сказаў чалавек. Караткевіч.

3. у знач. наз. заву́чанае, ‑ага, н. Тое, што засвоена, вывучана. Завучанае ў дзяцінстве не забываецца і ў старасці. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кідыш м

1. Féhlgeburt f -, -en, Ábgang m -(e)s, -gänge (самавольны); Ábtreibung f -, -en (штучны);

2. (плод) Fétus [Fötus] m -ses, -se і Féten [Föten]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Туне́ль ‘штучны праход для транспарту, пешаходаў’ (ТСБМ, Вруб.), тунэ́ль ‘тс’ (Некр. і Байк.). Праз польскую (tunel) ці рускую (тунне́ль, тонне́ль) мовы запазычана з англ. tunnel ‘тунэль’, ‘штольня’, ‘комін, труба’ < ст.-англ. tonel ‘тс’ (у рускую мову, магчыма, праз ням. Tunnel). Першакрыніцай з’яўляецца ст.-франц. tonnel ‘круглы, бочкападобны’, ‘аркада’ < tonne ‘бочка’ < с.-лац. tuuna, touna ‘бочка’ (Фасмер, 4, 77, 121; Голуб-Ліер, 493; Чарных, 2, 271; Арол, 4, 117).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

syntetyczny

syntetyczn|y

1. сінтэтычны;

ujęcie ~e — сінтэтычны падыход;

2. сінтэтычны, штучны;

guma ~a — сінтэтычная гума

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przesadny

przesadn|y

1. перабольшаны;

~e obliczenia — перабольшаныя падлікі;

2. ненатуральны; штучны;

~e maniery — ненатуральныя манеры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

басе́йн

(фр. bassin)

1) штучны вадаём;

2) тэрыторыя, якая ахоплівае мора, возера, раку разам з прытокамі;

3) месца залягання горных парод (напр. Данецкі вугальны б.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)