ку́рчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. каго (што), звычайна безас. Балюча зводзіць мышцы цела.

Яго ўсяго курчыла.

2. што. Падгінаць.

К. пальцы на назе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Körper

m -s, -

1) ту́лава, це́ла, ко́рпус, аргані́зм

am gánzen ~ zíttern — дрыжа́ць усі́м це́лам

2) фіз., матэм. це́ла, рэ́чыва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

glow​2 [gləʊ] v.

1. напа́львацца; выпраме́ньваць гарачыню́ або́ святло́; блішча́ць

2. (with) чырване́ць (пра твар, цела)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

aspirate​2 [ˈæspəreɪt] v.

1. вымаўля́ць з прыдыха́ннем

2. med. выдаля́ць ва́дкасць з це́ла (з дапамогай аспіратара)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нагота́ галізна́, -ны ж.; (нагое тело) го́лае це́ла;

◊

во всей наготе́ у непрыкры́тым (го́лым) вы́глядзе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ресни́чный

1. ве́йкавы;

2. биол. расні́чны;

ресни́чные че́рви расні́чныя чэ́рві;

ресни́чное те́ло анат. расні́чнае цела.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

запале́нне, -я, н.

Хваробны працэс, які суправаджаецца павышэннем тэмпературы, прыпухласцю і пачырваненнем хворай часткі цела.

З. лёгкіх.

З. сустава.

|| прым. запале́нчы, -ая, -ае.

З. працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

луска́, -і́, ДМ -сцэ́, ж.

Дробныя пласцінкі, якімі пакрыта цела рыб, яшчарак, змей.

|| памянш. лу́сачка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. лускавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

по́за, -ы, мн. -ы, поз, ж.

1. Пастава цела.

Ляжаць у нязручнай позе.

2. перан. Прытворства, няшчырыя паводзіны, рысоўка.

Не верце яму, гэта толькі п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

про́лежань, -жня, мн. -жні, -жняў, м.

У ляжачых хворых: амярцвенне скураных покрываў той часткі цела, на якой доўга і нерухома ляжаць.

|| прым. про́лежневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)