гу́сенічны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гусеніцы. Гусенічная стужка. // Які перамяшчаецца пры дапамозе гусеніц. Гусенічны трактар. Гусенічны экскаватар. Гусенічны цягач. // Які ўтвараецца з дапамогай гусеніц. Гусенічны ход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фордэві́нд, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Спадарожны вецер, што дзьме ў карму.

2. Ход судна па ветры, што дзьме ў карму.

3. Паварот паруснага судна носам па ветры.

[Гал. voordewind.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sequence [ˈsi:kwəns] n.

1. паслядо́ўнасць; се́рыя;

a sequence of events ход падзе́й;

in strict sequence у стро́гай паслядо́ўнасці

2. эпізо́д (фільма)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыці́шыць сов. (о звучании) осла́бить, уме́рить; сде́лать ти́ше; приглуши́ть; (голос — ещё) пони́зить;

2. (движение) заме́длить;

п. ход — заме́длить ход;

3. (сделать слабее по силе) уме́рить;

п. гнеў — уме́рить гнев;

4. успоко́ить, уня́ть;

п. дзяце́й — успоко́ить (уня́ть) дете́й;

5. (боль) успоко́ить, уня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tunnel

[ˈtʌnəl]

1.

n.

тунэ́ль -ю m., падзе́мны ход

2.

v.

будава́ць тунэ́ль; прабіва́ць, право́дзіць тунэ́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przekop, ~u

м.

1. траншэя;

2. падземны ход; тунэль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

posunięcie

н.

1. рух; ход;

2. мерапрыемства; пачынанне; захады

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пускавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да пуску, падрыхтоўваецца да пуску. Пускавы аб’ект. // Які служыць для пуску ў ход або рэгуліроўкі работы чаго‑н. Пускавая кнопка. Пускавы педаль матацыкла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разме́н, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разменьваць — размяняць і разменьвацца — размяняцца. // У шахматнай гульні — ход, у выніку якога абодва партнёры адначасова выводзяць з гульні аднолькавыя фігуры. Размен ферзёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каталіза́тар

(ад гр. katalysis = разбурэнне)

рэчыва, якое паскарае або запавольвае ход хімічнай рэакцыі, але само застаецца нязменным.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)