фузарыёз, ‑у, м.

Спец. Хвароба раслін, якая выклікаецца грыбамі роду фузарыум.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Érbübel

n -s, - спа́дчынная хваро́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Erkránkung

f -, -en хваро́ба, захво́рванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Fráuenkrankheit

f -, -en жано́чая хваро́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Mágenleiden

n -s хваро́ба [захво́рванне] стра́ўніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Infektiónskrankheit

f -, -en інфекцы́йная хваро́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Parkinson’s disease [ˈpɑ:kɪnsnzdɪˌzi:z] n. med. (таксама Parkinsonism) хваро́ба Паркінсо́на, паркінсані́зм, дрыжа́льны пара́ліч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няўмо́льны, -ая, -ае (кніжн.).

1. Такі, якога нельга ўпрасіць; непахісны.

2. перан. Такі, што нельга парушыць; бясспрэчны; бязлітасны.

Няўмольнае рашэнне.

Няўмольная хвароба.

|| наз. няўмо́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бруцэлёз, -у, м. (спец.).

Інфекцыйная хвароба свойскай жывёлы, якая перадаецца чалавеку і паражае нервовую, сардэчна-сасудзістую сістэмы і косцесустаўны апарат.

|| прым. бруцэлёзны, -ая, -ае.

Бруцэлёзнае захворванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэўматы́зм, -у, м.

Інфекцыйнаалергічная хвароба з паражэннем суставаў, сардэчна-сасудзістай сістэмы, якая звычайна суправаджаецца вострым болем.

Застарэлы р.

|| прым. рэўматы́чны, -ая, -ае і рэўмато́ідны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)