ідыяты́зм, -у, м.

1. Псіхічная хвароба, якая праяўляецца разумовай адсталасцю, недаразвітасцю.

2. Неразумнасць, дурнота, бязглуздасць (разм.).

|| прым. ідыяты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ветраны́, -а́я, -о́е.

Які прыводзіцца ў рух ветрам.

В. млын.

○

Ветраная воспа — часцей дзіцячая заразная хвароба, якая суправаджаецца буйным сыпам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́стма, -ы, ж.

Хвароба бронхаў або сэрца, якая праяўляецца прыступамі задышкі.

Бранхіяльная а. (спазмы бронхаў).

|| прым. астматы́чны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сі́філіс, ‑у, м.

Заразная венерычная хвароба.

[Ад імя Syphilus — дзейнай асобы лацінскай сярэдневяковай паэмы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыхінелёз, ‑у, м.

Хвароба, выкліканая трыхінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фтырыя́з, ‑у, м.

Скурная хвароба, вашывасць.

[Ад грэч. phtheir — вош.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

athlete’s foot [ˌæθli:tsˈfʊt] n. грыбко́вая хваро́ба на нага́х (мікоз)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

incurable [ɪnˈkjʊərəbl] adj. невыле́чны;

an incurable disease невыле́чная хваро́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

infirmity [ɪnˈfɜ:məti] n.

1. няду́жасць, сла́басць

2. недамага́нне; хваро́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

VD [ˌvi:ˈdi:] med. (скар. ад venereal disease) венеры́чная хваро́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)