по́начы, прысл.

Ноччу. [Вольга Віктараўна:] — А чаму вы не хочаце начаваць? [Лабановіч:] — Я люблю хадзіць поначы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́рчык, ‑а, м.

Прыстасаванне для прыпрэжкі каня ў дапамогу каранніку; барак. Хадзіць на ворчыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

strut​2 [strʌt] v. хадзі́ць з ва́жным, напы́шлівым ві́дам;

strutting peacocks напы́шлівыя паўлі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dahérgehen

* vi (s) хадзі́ць, паха́джваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

toddle

[ˈtɑ:dəl]

v.i.

хадзі́ць няпэ́ўнымі кро́камі (як дзіця́тка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tread the streets

хадзі́ць, швэ́ндацца па ву́ліцах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

at heel

па пя́тах, неадсту́пна, усьле́д (хадзі́ць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

запрэ́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

1. Некалькі коней, сабак і пад., запрэжаных у адну вупраж. Запрэжка сабак. □ З невысокага сопкі спускалася аленняя запрэжка. Шамякін.

2. Вупраж, збруя. Гурген неяк ублытаў коней у запрэжку. Самуйлёнак.

•••

Хадзіць у запрэжцы гл. хадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калядава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак.

Хадзіць па дварах у калядныя вечары, віншаваць гаспадароў, спяваючы калядныя песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crutch [krʌtʃ] n.

1. мы́ліца;

go on crutches хадзі́ць на мы́ліцах

2. anat. праме́жнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)