кінадраматургі́я

(ад кіна- + драматургія)

сукупнасць кінасцэнарыяў, тэорыя пабудовы кінасцэнарыяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

негрунто́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Недастаткова абгрунтаваны; непераканаўчы. Негрунтоўнае сцвярджэння Негрунтоўная тэорыя. □ Марынка разумела добрыя намеры бацькі і ўсё ж прычыну пераходу [на другі завод] лічыла негрунтоўнай. Хадкевіч.

2. Неглыбокі, нетрывалы; слабы. Негрунтоўныя веды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаэнерге́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Спец.

1. Галіна цеплатэхнікі, якая займаецца пераўтварэннем цеплаты ў іншыя віды энергіі (механічную і электрычную).

2. Тэорыя і практыка прымянення і эксплуатацыі цеплавой энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

theoretical [θɪəˈretɪkl] adj.

1. тэарэты́чны;

theore tical arithmetic тэо́рыя лі́чбаў;

theoretical learning тэарэты́чныя ве́ды

2. аналіты́чны, схі́льны да тэарэтызава́ння;

a theoretical mind аналіты́чны ро́зум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

карпускуля́рны

(ад карпускула)

які мае адносіны да карпускулы або складаецца з карпускул;

к-ая тэорыя святла — тэорыя, паводле якой святло ўяўляе сабой струмень дробных часцінак рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтаго́нія

(ад аўта- + -гонія)

тэорыя ўзнікнення жыцця з неарганічнай матэрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэльтапланеры́зм

[ад дэльта(план) + планерызм)

тэорыя і практыка кіравання дэльтапланамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

theory [ˈθɪəri] n.

1. тэо́рыя;

a coherent theory паслядо́ўная тэо́рыя;

essays in theory тэарэты́чныя на́рысы;

falsify a theory фальсіфікава́ць тэо́рыю;

It sounds fine in theory, but will it work? Гэта добра гучыць тэарэтычна, але ці будзе напраўду працаваць?

2. infml меркава́нне, дапушчэ́нне; здага́дка; по́гляд;

What’s your theory of the case? Што вы думаеце на гэты конт?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

успрыма́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. успрымаць — успрыняць.

2. У філасофіі — адлюстраванне ў свядомасці людзей прадметаў і з’яў рэчаіснасць якія ўздзейнічаюць на органы нашых пачуццяў. Законы ўспрымання. □ Такім чынам, матэрыялістычная тэорыя, тэорыя адлюстравання прадметаў мыслю, выкладзена тут з паўнейшай яснасцю: па-за намі існуюць рэчы. Нашы ўспрымання і ўяўленні — вобразы іх. Праверка гэтых вобразаў, аддзяленне ісцінных ад памылковых даецца практыкай. Ленін. Напорыстасці і заўзятасці ў Платонава хапала. Зноў жа — дапамагала маладосць, тэмперамент, прывабнасць, непасрэднасць успрыманняў. Сабалеўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драматургі́я, ‑і, ж.

1. Драматычнае мастацтва. Задачы драматургіі. Працаваць у галіне драматургіі.

2. зб. Сукупнасць драматычных твораў якога‑н. пісьменніка, народа, эпохі і пад. Драматургія Крапівы. Беларуская драматургія.

3. Тэорыя пабудовы драматычных твораў.

[Грэч. dramaturgia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)