Про́зарна ’ясна’ (Касп.), прозо́рно ’празрыста’ (ТС), празо́рная (труба) ’падзорная’ (Мат. Гом.). Да зорыць, зрок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дрэ́на

(англ. drain)

падземны штучны вадасцёк (труба) для асушэння грунту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кана́л ’штучнае рэчышча, прызначанае для злучэння асобінах вадаёмаў, для арашэння і асушэння’ (ТСБМ, Яшк.). Ст.-бел. каналъ (XVII ст.), якое са ст.-польск. kanał ’канал’ < ням. Kanal < лац. canālis ’труба, канал, роў’ < canna ’трыснёг, труба’ < ст.-грэч. κάννα ’тс’ (Булыка, Запазыч., 136; Слаўскі, 2, 41; Шанскі, 2 (К). 41).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дрэна́жны Draináge- [Dränáge-] [-ʒə], Drän-;

дрэна́жная труба́ Dränrohr n -(e)s, -e, Dränröhre f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Túba

f -, Túben

1) муз. ту́ба

2) анат. труба́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sewer

I [ˈsu:ər]

n.

каналізацы́йная труба́

II [ˈsoʊər]

n.

швец -яца́ m., шва́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стая́к м. спец.

1. (драўляны) Ständer m -s, -;

2. (труба) Stéigrohr n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пастухо́ў, ‑ова.

Які належыць пастуху. Дзіўна .. гучала звонка-пявучая пастухова труба ў халодным зімовым змроку. Зарэцкі. Юрка па-гаспадарску крочыць па вуліцы і раз за разам звонка страляе пастуховай пугай. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

монакуля́р

(ад мона- + акуляр)

аптычны прыбор з адным акулярам (напр. падзорная труба).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

stovepipe

[ˈstoʊvpaɪp]

n.

1) бляша́ны ко́мін, дымава́я труба

2) informal цылі́ндар -ра m. (капялю́ш)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)