vogue
[voʊg]
n.
1) мо́да f.
2) папуля́рнасьць f.
That song had a great vogue at one time — Та́я пе́сьня была́ ве́льмі папуля́рная сваі́м ча́сам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
апрыёрны, ‑ая, ‑ае.
Які папярэднічае вопыту, не залежыць ад яго; які не заснаваны на вопыце; проціл. апастэрыёрны. [Жураўскі:] — Але лабараторыя — тая ж практыка. Апрыёрныя вывады правяраюцца доследамі, вопытам. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакі́дзішча, ‑а, н.
Абл. Той (тая), каго пакінулі, з кім рассталіся назаўсёды. Сёння ў .. [Сымона] з’явілася пачуццё вялікага сораму перад людзьмі. Хіба гэта жарт? Жонка пакінула. Пакідзішчам стаў. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распаўне́лы, ‑ая, ‑ае.
Які распаўнеў; поўны, тоўсты. І Анюта ўжо не тая, якая мне запомнілася, якую я прывык бачыць, а пажылая, распаўнелая, з маршчынкамі ля вачэй кабета. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шлы́нда, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑дзе, Т ‑ай (‑аю), ж.
Разм. неадабр. Той (тая), хто бадзяецца, не мае пастаяннага месца жыхарства і працы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зярні́сты в разн. знач. зерни́стый;
з. ко́лас — зерни́стый ко́лос;
з. грані́т — зерни́стый грани́т;
○ ~тая ікра́ — зерни́стая икра́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
небага́ты
1. небога́тый, малосостоя́тельный;
2. (скромный, недорогой) небога́тый;
3. перен. небога́тый, ограни́ченный;
~тая фанта́зія — небога́тая (ограни́ченная) фанта́зия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
неразвіты́ в разн. знач. неразвито́й;
~то́е дзіця́ — неразвито́й ребёнок;
~та́я прамысло́васць — неразвита́я промы́шленность;
н. сказ — нераспространённое предложе́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
перары́вісты в разн. знач. преры́вистый;
~тае дыха́нне — преры́вистое дыха́ние;
п. ток — преры́вистый ток;
~тая лі́нія — преры́вистая ли́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
там.
1. прысл. У тым месцы, не тут.
Тут сонца свеціць, а там дождж ідзе.
2. прысл. Потым, затым, далей.
Там пабачым, што трэба рабіць.
3. часц. У спалучэнні з займеннікам «які» і прыслоўямі «дзе», «калі», «куды» ўжыв. для ўзмацнення адмаўлення чаго-н., указання на немагчымасць здзейсніць што-н. (разм.).
Дзе там тая дарога!
Балота адно.
Якія там грошы!
Дзе там!
4. часц. Ужыв. ў пабуджальных сказах для ўзмацнення пабуджальнасці (разм.).
Пастарайся там хутчэй закончыць работу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)