ibídem

(скар. ib., ibíd.) там жа (пры спасылках на крыніцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пазва́льваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Зваліць, паваліць усіх, многіх ці ўсё, многае або спілаваць, ссячы ўсё, многае.

Вецер пазвальваў слупы.

П. сосны.

2. каго-што. Скінуць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

Ты там не пазвальвай дзяцей з печы.

3. што. Неакуратна зваліць, скідаць усё, многае.

П. рэчы ў кучу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вадзі́цца, ваджу́ся, во́дзішся, во́дзіцца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Быць, жыць (пра жывёл, птушак і пад.); быць у наяўнасці.

Там водзяцца бабры.

Гэткае дабро ў нас даўно не водзіцца.

2. безас. Быць звычаем, правілам.

Як водзіцца ў нас.

3. з кім. Мець справу, сябраваць (разм.).

Не вадзіся больш з гэтым хлопчыкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

складня́, ‑і, ж.

Абл. Штабель. Там плот абваліўся — трэба яго падперці, там складня дроў нахілілася, вось-вось разбурыцца — трэба перакласці яе. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́свіст, -ту м., в разн. знач. при́свист;

салаўі́ны п. — соловьи́ный при́свист;

гавары́ць з ~там — говори́ть с при́свистом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дысідэ́нт

(лац. dissidens, -ntis = нязгодны)

1) той, хто не прызнае пануючага ў краіне веравызнання (там, дзе асноўнай рэлігіяй з’яўляецца каталіцызм або пратэстантызм);

2) палітычны іншадумец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́ратка нареч.

1. ко́ротко;

к. пастры́гчы — ко́ротко постри́чь;

2. ко́ротко; кра́тко; вкра́тце;

◊ к. і я́сна — ко́ротко и я́сно;

ці до́ўга, ці к. — до́лго ли, ко́ротко ли;

дзе к., там і рве́цца — посл. где то́нко, там и рвётся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бе́здар, ‑ы, ж.

Разм. Бяздарны, няздатны чалавек. Глухмень, правінцыі дакука — Паняцце бездараў пустых. І там, там творыцца навука, Калі к навуцы здатны ты. Бачыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́сца, -ы, ж. (разм.).

1. Ліхаманка, малярыя.

2. перан. Ужыв. з адмоўным адценнем пры абазначэнні чаго-н. няпэўнага, невядомага і пад.

Якой трасцы яму трэба?

3. Ужыв. як лаянкавае слова.

Нічога ты там не знойдзеш.

Т.!

◊

Адна трасца (разм., незадав.) — усё роўна, без розніцы.

Трасца ў бок каму (разм., груб.) — пра пажаданне каму-н. чаго-н. дрэннага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

но​I

1. союз але́; (да) ды; (а) а; (однако) адна́к;

не то́лько там, но и здесь не то́лькі там, але́ і тут;

они́ бы́ли там, но он их не ви́дел яны́ былі́ там, але́ (ды) ён іх не ба́чыў;

не то́лько ви́дел их, но да́же говори́л с ни́ми не то́лькі ба́чыў іх, але́ (а) на́ват гава́рыў з і́мі;

он зако́нчил рабо́ту, но не переписа́л ён ско́нчыў рабо́ту, але́ (адна́к) не перапіса́ў;

2. в знач. сущ. але́ нескл., ср.;

никаки́х «но»! нія́кіх «але́»!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)