przeciw

1. супраць, супроць;

płynąć przeciw prądowi — плысці супраць цячэння;

2. супраць; супроць;

nie mam nic przeciw temu — я нічога не маю супраць гэтага;

występować przeciw nadużyciom — выступаць супраць злоўжыванняў;

3. наперакор, супраць;

przeciw mej woli — супраць маёй волі;

mówić przeciw własnemu przekonaniu — гаварыць наперакор сваім перакананням;

przeciw gorączce — супраць тэмпературы; ад тэмпературы, ад гарачкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

counterclockwise​2 [ˌkaʊntəˈklɒkwaɪz] adv. AmE су́праць/супро́ць гадзі́ннікавай стрэ́лкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dawíder

adv су́праць гэ́тага [таго́, яго́, яе́, іх]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kontra

I

супраць;

być kontra czemu — быць супраць чаго;

pro i kontra — за і супраць

II ж. спарт.

контрудар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

непро́чь в знач. сказ., разг. не ад таго́ (каб…); не су́праць;

он непро́чь съе́здить в го́род ён не су́праць з’е́здзіць у го́рад, ён не ад таго́, каб з’е́здзіць у го́рад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

молоде́ц маладзе́ц, род. малайца́ м., мн. малайцы́, -цо́ў, малайчы́на, -ны м. и ж.;

◊

молоде́ц про́тив ове́ц, а про́тив молодца́ — сам овца́ посл. маладзе́ц су́праць аве́ц, а су́праць малайца́ — сам аўца́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурла́к, ‑а, м.

Даўней — рабочы, які ў арцелі цягнуў паўз бераг супраць цячэння судны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вістава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

У прэферансе, бастоне — гуляць супраць партнёра, які аб’явіў гульню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антыімперыялісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць імперыялізму, проціпастаўлены яму. Антыімперыялістычны рух. Антыімперыялістычныя сілы. Антыімперыялістычны лагер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыняво́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Прымусіць зрабіць што‑н. супраць волі, жадання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)