podróżny

podróżn|y

1. гл. podróżnik

2. дарожны; падарожны;

torba ~a — дарожная сумка;

czek ~y — дарожны чэк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэ́мень, -меня і раме́нь, -мяня́, мн. рамяні́, рамянёў, м.

1. Доўгая паласа вырабленай скуры, моцнай тканіны, якая ўжыв. для звязвання, замацавання чаго-н., у якасці пояса, для перадачы руху ад шківа.

Сумка на рэмені.

Падперазацца рэменем.

Р. для вастрэння брытваў.

Прывадны р.

Прывязныя рамяні (у самалёце, аўтамашыне).

2. мн. Дзве злучаныя перамычкай палоскі скуры (або моцнай тканіны, заменніка) са спражкамі і ручкай для ўвязвання і пераноскі ручнога багажу.

Перавязаць клунак рамянямі.

|| памянш. раме́ньчык, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 знач.).

|| прым. раме́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Раменная вупраж.

Раменная пуга.

Раменная перадача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коше́ль м.

1. обл. (плетёная сумка) кашэ́ль, -шаля́ м., кашо́лка, -кі ж.;

2. (большой кошелёк) прост. кашэ́ль, -шаля́ м.;

3. рыб. буч, род. бу́ча м., жак, род. жака́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партфе́ль

(фр. portefeuille)

1) чатырохвугольная сумка з засцежкай для кніг, папер;

2) перан. пасада міністра, кіруючая пасада наогул (напр. размеркаванне партфеляў);

3) сукупнасць рукапісаў, якія знаходзяцца ў распараджэнні рэдакцыі (рэдакцыйны п.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

borsuczy

borsucz|y

1. барсучыны;

~a torba — барсучыная сумка;

2. барсуковы;

zapach borsuczy — барсуковы пах;

nora ~a — барсуковая нара

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

партфе́ль, ‑я, м.

1. Чатырохвугольная сумка з засцежкай, у якой носяць кнігі, паперы і пад. Васіль Дзянісавіч надзеў халат, апрануў паліто, глыбей насунуў кепку і ўзяў у рукі партфель. Мележ. Невядома, чым бы ўсё скончылася, каб у гэты час не ўвайшлі незнаёмыя людзі з вялікімі жоўтымі партфелямі... Чарот.

2. Пасада міністра. Размеркаванне партфеляў. // Кіруючая пасада наогул.

3. Сукупнасць рукапісаў, каштоўных папер і пад., якія знаходзяцца ў распараджэнні рэдакцыі, банка і пад. Рэдакцыйны партфель.

•••

Міністр без партфеля гл. міністр.

[Ад фр. portefeuille.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plastic​2 [ˈplæstɪk] adj.

1. пластма́савы; пла́стыкавы;

a plastic spoon пластма́савая лы́жка;

a plastic bag пла́стыкавая су́мка

2. med. пласты́чны, аднаўле́нчы;

plastic surgery пласты́чная хірургі́я;

a plastic surgeon пласты́чны хіру́рг

3. які́ выглядае шту́чным (неадабральна); (і)лжы́вы, няшчы́ры, падро́блены, прытво́рны;

a plastic smile шту́чная ўсме́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Капшу́к 1 ’мяшочак для тытуню’ (ТСБМ, Бяльк., Шат., Касп., Мядзв., Арх. ГУ, Арх. Бяльк., Малч., Некр., Клім., Гарэц., Сцяшк., Шн., Янк. 1, Янк. Мат.; КЭС, лаг.; Яруш., Нік. Очерки, Сержп.), ’сумка для грошай’ (Др.-Падб., Сержп.), ’плавальны пузыр’ (З нар. сл.), ’жывот’ (Жд. 2). Параўн. укр. капшук, капчук ’кісет для тытуню’, рус. капшук, капчук ’кісет, сумка для дробных рэчаў, старая шапка’, польск. kapciuch, kapszuk ’кісет для тытуню’ з бел. як і літ. kapšùkas ’тс’. Усходнеславянскае запазычанне з цюрк. моў. Параўн. татар. kapčyk ’мяшочак’ ад kap ’мяшок’ (Слаўскі, 11, 52, Фасмер, 2, 189, Локач, 94).

Капшу́к 2 ’мёрзлая бульба, якая праляжала зіму на полі’ (Жыв. сл.). Параўн. літ. (ap)kapšavóti bùlbe ’абкопваць бульбу’. Магчыма, капшук < літ. kãpčius, kãpšius ’грэбля, яма’, якое ў сваю чаргу з бел. капец (Фрэнкель, 217–218). Гл. капшук 4.

Капшу́к 3 ’целяпень’ (Жыв. сл.), да капшук 2.

Капшук 4 ’сажалка на гары з праведзенай ад яе канавай’ (Яшк.) з літ. kãpčius у тым жа значэнні. Літоўская форма з бел. капец (гл. капшук 2). Як і капшук 2, капшук 3, кантамінацыя з капшук 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стрэ́лка ж.

1. в разн. знач. стре́лка;

с. ко́мпаса — стре́лка ко́мпаса;

міну́тная с. — мину́тная стре́лка;

на чыгу́начнай ста́нцыі ўстано́ўлены аўтаматы́чныя ~кі — на железнодоро́жной ста́нции устано́влены автомати́ческие стре́лки;

2. только мн., разг., бот. пасту́шья су́мка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саніта́рны Hygi¦éne-, Sanitäts-; sanitär;

саніта́рнае абсталява́нне sanitäre Éinrichtungen pl;

саніта́рная машы́на Kránkenwagen m -s, -;

саніта́рны самалёт Sanitätsflugzeug n -s, -e;

саніта́рны ўра́ч Hygi¦éne¦inspektor m -s, -tóren;

саніта́рны нагля́д Hygi¦eneaufsicht f -, Hygi¦éne¦inspektion f -;

саніта́рная су́мка Verbándtasche f -, -n;

саніта́рныя пра́вілы Hygi¦énebestimmungen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)