toll1 [təʊl] n.
1. пла́та за прае́зд (па дарозе, мосце)
2. шко́да; стра́та;
death toll чалаве́чыя стра́ты
♦
take a heavy toll/take its toll (on smth.) прыно́сіць стра́ты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ву́йма 1 ’прарэха ў штанах’ (КСТ). Гл. вы́йма.
Ву́йма 2 ’процьма, маса, вялікая колькасць’ (мсцісл., З нар. сл.); ’шмат’ (Мат. Гом.), уйма ’тс’ (Цых.), рус. у́йма ’мноства’ ад узяць, вазьму́, першапачаткова ’колькі можа змясціцца’.
Ву́йма 3 ’?’, параўн. у «Энеідзе навыварат»: «А грэкі вуйму нарабілі, як ляда Трою ўсю спалілі». Адпавядае польск. ujma ’страта, шкода, крыўда’, чэш. újma ’шкода, страта’; сюды таксама рус. смал. вуйма ’дзіва, цуд; бяда’. Да уя́ць, уня́ць ’узяць, убавіць, зменшыць’; параўн. незак. трыванне уймава́ць ’браць, змяншаць’ (Некр. і Байк.) і інш. прыставачныя ўтварэнні ад *jęti (гл. узяць, пяць); зыходнае значэнне слова ўзнаўляецца, як ’рабунак, грабёж’, з далейшым развіццём ’шкода, крыўда’, у сувязі з чым няма падстаў дапускаць запазычанне з іншых моў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
detriment
[ˈdetrɪmənt]n.
пашко́джаньне, пакале́чаньне n.; шко́да f.; стра́та f.
without detriment to — бяз шко́ды, стра́ты для чаго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gain1 [geɪn] n. звыч. pl.
1. прыбы́так; вы́йгрыш;
Our loss is their gain. Наша страта азначае іх выйгрыш;
ill-gotten gains падазро́ны або́ незако́нны прыбы́так
2. павелічэ́нне (багацця, сродкаў); дасягне́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
political [pəˈlɪtɪkl] adj.
1. паліты́чны; дзяржа́ўны;
a loss of political freedom стра́та паліты́чнай свабо́ды;
political parties паліты́чныя па́ртыі;
political rights паліты́чныя правы́
2. звя́заны з палі́тыкай;
a political decision паліты́чнае рашэ́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вар’я́цтва ж
1. (страта розуму) Géistesstörung f -, -en, Géisteskrankheit f -, -en; Wáhnsinn m -(e)s, ĺrrsinn m;
2. перан (недарэчнасць) únvernünftige [únbesonnene, únbedachte] Hándlung; Verrücktheit f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Éintrag
m -s, -träge
1) унясе́нне (у спіс)
2) стра́та, шко́да
~ tun* — прыно́сіць шко́ду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
афа́зія
(гр. aphasia)
поўная ці частковая страта мовы ў выніку пашкоджання моўных цэнтраў галаўнога мозга.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
афані́я
(гр. aphonia = немата)
страта голасу ў сувязі з захворваннем гартані або паражэннем нервовай сістэмы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Аскаве́нь ’торбачка для выціскання сыру’ (Сцяшк.), оскови́к ’тс’ (Вешт.). Пераасэнсаванне і звязаная з гэтым дээтымалагізацыя, а потым страта пачатковага в‑ ад слоў васкавень, васкавік ’торбачка для адціскання воску’ (Анох.); у форме васкавік ’торбачка ці хустачка для адціскання сыру’ таксама фіксуецца (жытк., лельч., мазыр., нараўл., — Вешт.; хойн., брагін.). Гл. яшчэ *аскадавец.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)