фаршмак, ‑у, м.

Страва са здробненага селядца ці мяса, запечаных з бульбай, цыбуляй і інш. На закуску падаваўся фаршмак з пячонкі ментузоў са смажанай цыбуляй. // Разм. Сечаны селядзец.

[Ням. Vorschmack.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Макані́на ’вадкая (скаромная або нішчымная страва’ (віц., Шн. 3), ’страва, якую мэкаюць блінамі’ (Касп.) — рэгіянальнае аддзеепрыметнікавае ўтварэнне з суф. ‑ін‑а (Сцяцко, Афікс. наз., 108). Да мака́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цура, ‑ы, ж.

Страва з пакрышанага ў квас або ў ваду хлеба з соллю, цыбуляй, а часам з алеем; рулі. Самі ж камунары харчаваліся.. цурой ды аўсяным кісялём. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

potrawa

potraw|a

ж. страва; ежа;

spis potrawa — меню

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вінегрэт назоўнік | мужчынскі род

  1. Халодная страва, прыгатаваная з дробна нарэзаных кавалачкаў агародніны, мяса ці рыбы, яек з соўсам, алеем і воцатам.

  2. пераноснае значэнне: Сумесь разнастайных думак і паняццяў.

    • У галаве в. (усё перамяшапася, мешаніна розных поглядаў, думак; размоўнае).

|| прыметнік: вінегрэтны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

зацірка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. заціраць — зацерці (у 1 знач.).

2. Рэдкая страва з дробных мучных камячкоў, згатаваных на вадзе або малацэ. Зварыць зацірку. Забяліць зацірку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

путра, ‑ы, ж.

Абл. Кіслая мучная страва тыпу саладухі. Міхал Кагут, мажны, з лёгкай сівізной у залацістых патлатых валасах. З асалодаю чэрпаў путру, нёс яе да рота над праснаком. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рагу, нескл., н.

Страва з дробна парэзанага і ўтушанага з гароднінай мяса або ўтушанай гародніны з вострым соусам. [Цётка Роза] нарыхтавала яшчэ разу з труса, якога на вачах Толі падстрэліў дзядзька. Лынькоў.

[Фр. ragoût.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саладуха, ‑і, ДМ ‑дусе, ж.

Разм. Салодкая страва з густазаваранай жытняй мукі. А здаралася ўсялякае, — часамі не было на стале кавалка хлеба, і дзеці перабіваліся на бульбе з саладухаю. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dish​1 [dɪʃ] n.

1. блю́да, тале́рка; pl. the dishes по́суд;

wash/do the dishes мыць по́суд

2. стра́ва

3. infml красу́ня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)