ле́карскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да лекара, лекараў, належыць ім. Лекарская справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

швах, у знач. вык.

Разм. Дрэнна, кепска. [Садовіч:] — Дык гэта, брат, ужо швах справа! Колас.

[Ням. schwach.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́вы², -ая, -ае.

1. Справядлівы, праўдзівы.

Наша справа правая.

2. Не вінаваты, які не парушае законы.

Суд прызнаў яго правым.

3. часцей кар. ф. (праў, пра́ва). Які правільна, беспамылкова думае, гаворыць, дзейнічае.

Ён тут абсалютна праў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

улюбёны, -ая, -ае.

1. Зачараваны, захоплены кім-, чым-н.

Улюбёныя ў зямлю людзі.

2. Такі, якому аддаецца перавага ў параўнанні з чым-н. іншым; аблюбаваны.

Улюбёная страва.

Улюбёнае месца адпачынку.

Улюбёная справа.

|| наз. улюбёнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

яно́¹, нескл., н. (разм.).

1. Ужыв. ў знач. займенніка «гэта».

Яно і відаць.

Так яно і выйшла.

2. Ужыв. ў знач. ўзмацняльнай часціцы.

Яно добра пасядзець у цяньку.

Вось яно што! (вось, значыць, у чым справа!).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ганча́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з рамяством ганчара; зроблены ганчаром. Ганчарнае кола. Ганчарнал справа. Ганчарная пасуда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пая́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паяння. Паяльная справа. // Прызначаны для паяння. Паяльная лямпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэцечарго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца, разглядаецца ў трэцюю чаргу, не важны, не галоўны. Трэцечарговая справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукрава́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цукраварства, звязаны з цукраварствам. Цукраварны завод. Цукраварная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлюбаразво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разводу, да скасавання шлюбу. Шлюбаразводны працэс. Шлюбаразводная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)