флегматы́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які характарызуецца марудлівасцю, спакоем, ураўнаважанасцю, слабым праяўленнем эмоцый (пра тэмперамент, нервовую арганізацыю). Флегматычны тэмперамент.

2. Уласцівы флегматыку. Маючы спакойны, нават крыху флегматычны характар, .. [Таня] ніколі не давала поўнай волі дзявочаму сэрцу. Машара. // Блізкі да абыякавасці. Спакойны, нават нейкі флегматычны на працы, малады майстар выглядаў цяпер зусім іншым чалавекам. Паслядовіч. / у перан. ужыв. Можа і надзею страціла.. [Прыпяць] вынесці хоць калі-небудзь гэта мора цёмна-ружовай вады з неабсяжных балот Палесся, і з гэтай прычыны яна такая павольная і флегматычная. Колас. // Які выказвае непарушны спакой, раўнадушнасць; апатычны. [Кірыла] загрукаў у дзверы лабараторыі. Адгукнуўся флегматычны голас: — Хто там? Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ми́рный

1. мі́рны;

ми́рный догово́р, тракта́т мі́рны дагаво́р, тракта́т;

ми́рная конфере́нция мі́рная канферэ́нцыя;

ми́рные перегово́ры мі́рныя перагаво́ры;

ми́рное вре́мя мі́рны час;

ми́рный труд мі́рная пра́ца;

ми́рная бесе́да мі́рная гу́тарка;

2. (спокойный) спако́йны; (тихий) ці́хі; (добродушный) лаго́дны;

ми́рный сон спако́йны сон;

ми́рное настрое́ние лаго́дны настро́й;

ми́рный хара́ктер мі́рны хара́ктар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

unruffled

[ʌnˈrʌfəld]

adj.

1) гла́дкі, без рабізны́ (пра паве́рхню мо́ра)

2) непару́шны, спако́йны (пра нату́ру чалаве́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

level​2 [ˈlevl] adj.

1. ро́ўны; пло́скі; гарызанта́льны;

a level surface пло́ская паве́рхня

2. ро́ўны;

be level with быць адно́лькавай вышыні́, адно́лькавага ўзро́ўню;

The river was level with the banks. Рака была ўровень з берагамі.

3. ро́ўны, спако́йны; ураўнава́жаны;

a level voice ро́ўны, спако́йны го́лас;

keep a level head застава́цца спако́йным, не панікава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

breathless

[ˈbreӨləs]

adj.

1) бяз ду́ху; засо́пшыся

2) без дыха́ньня, мёртвы, нежывы́

3) бязьве́траны, спако́йны, бяз ру́ху

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

эпі́чны

(гр. epikos)

1) які мае адносіны да эпасу, напісаны ў жанры эпасу, з’яўляецца эпасам (напр. э. твор);

2) уласцівы эпасу (напр. э. стыль);

3) перан. велічна-спакойны, вытрыманы (напр. э. тон).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вы́ясніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Тое, што і высветліць. [Назарэўскі:] — Я тут нядаўна, а ўжо многа чаго выясніў. Чорны. [Рылю і Талашу] трэба было на нешта наважыцца, выясніць сваё становішча, пазбавіцца гэтай няпэўнасці. Колас. Куніцкі ж скрозь быў спакойны. І ў спрэчку ўмешваўся толькі тады, калі нешта сам для сябе выясніў. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kírre

a разм. ручны́, рахма́ны (пра жывёл); ці́хі, спако́йны

j-n ~ máchen — уціхамі́рваць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gemách

1.

a спако́йны, ці́хі, паво́льны

2.

adv спако́йна, ці́ха, пама́лу, паво́льна

nur ~! — спако́йна, цішэ́й!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

even​1 [ˈi:vn] adj.

1. ро́ўны, гла́дкі;

even ground ро́ўная зямля́

2. ро́ўны, адно́лькавы;

even shares/chances ро́ўныя до́лі/адно́лькавыя ша́нцы;

The score is now even. Лік зраўняўся.

3. цо́тны

4. спако́йны, ураўнава́жаны;

an even temper спако́йны/ураўнава́жаны хара́ктар

5. раўнаме́рны;

even breathing/pulse ро́ўнае дыха́нне/ро́ўны пульс

♦

get even with smb. раскві́твацца, зво́дзіць раху́нкі з кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)