прасце́рці, ‑сцяру, ‑сцярэш, ‑сцярэ; ‑сцяром, ‑сцераце; пр. прасцёр, ‑сцерла; зак., што.

Разм. Тое, што і распасцерці (у 1, 3 знач.). Сягоння ўзмужалае гэта жыццё На варту пастаўлены класам, каб вораг крывавай рукі не прасцёр Над нашым прасторам і часам. Глебка. Пахілая вярба прасцёрла галлё над ціхай вадой. Краўчанка. Грыміце, салюты! Іграйце, фанфары! Дзень Міру і Славы нам руку прасцёр. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяссла́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які не заслугоўвае славы, не пакрыты славай, няслаўны; ганебны. Бясслаўнае адступленне. □ Калі ж варожыя палкі Прыйшлі таптаць маю радзіму, Іх ахінуў ты [усходні вецер] ў саван дыму І кінуў мёртвыя пяскі На іх бясслаўныя магілы. Танк. Ужо нямнога засталося жахлівых слядоў варожага нашэсця. Але добра захаваліся сляды іх бясслаўнай пагібелі: абгарэлыя іржавыя каркасы вагонаў, .. пакарэжаныя, пакрытыя іржою танкі, рэшткі спаленых аўтамашын. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раззвані́ць, ‑званю, ‑звоніш, ‑звоніць; зак., што, аб чым, пра што, з дадан. сказам.

Разм. Расказаць усюды, усім (якія‑н. звесткі, чуткі і пад.). Раззваніць навіну. □ — Пісьмо трапіла Пранасу Парэчкусу, і ён раззваніў пра гэта бацькам і на ўсё сяло. Броўка. [Стараста] не можа стрымацца, каб не раззваніць аб здольнасцях Дулебы і старанна падрыхтоўвае грунт для славы новага пісара, як незвычайнага мастака чытаць «апостала». Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

німб

(лац. nimbus = літар. воблака)

1) выява ззяння ў выглядзе круга вакол галавы як сімвал святасці на іконах, карцінах рэлігійнага зместу;

2) перан. атмасфера поспеху вакол каго-н. (напр. н. славы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

crest [krest] n.

1. грэ́бень (хвалі, узгорка і да т.п.)

2. грабе́ньчык (пеўня); чубо́к (птушкі)

3. гры́ва

4. аздабле́нне на ве́рсе ге́рбавага шчыта́

on the crest of a/the wave на грэ́бені хва́лі; на вяршы́ні сла́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГЕРАСТРА́Т

(Hērostratos, г. Эфес, Малая Азія, цяпер Турцыя),

грэк, які спаліў у 356 да н.э. храм Артэміды Эфескай (прылічаны грэкамі да аднаго з 7 дзівосаў свету), каб абяссмерціць сваё імя. Паводле падання, храм згарэў у ноч нараджэння Аляксандра Македонскага. Герастрат быў забіты. Па рашэнні жыхароў іанійскіх гарадоў імя Герастрата было аддадзена вечнаму забыццю; стала сімвалам ганебна набытай славы.

т. 5, с. 171

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАРЭ́ЛЕЦ,

вёска ў Пухавіцкім р-не Мінскай вобл., каля р. Пціч. Цэнтр сельсавета і калгаса. За 21 км на ПдЗ ад г. Мар’іна Горка і чыг. ст. Пухавічы, 84 км ад Мінска. 409 ж., 148 двароў (1996). Базавая школа, Дом культуры, б-ка, амбулаторыя, аддз. сувязі. Нар. музей партыз. славы. Брацкая магіла сав. воінаў і партызан.

т. 5, с. 78

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

halo

[ˈheɪloʊ]

n., pl. -los, -loes

1) гало́ n., indecl. (бліску́чы круг вако́л со́нца, ме́сяца)

2) арэо́л -у m. (сла́вы, прыгажо́сьці)

3) арэо́л -а m., німб -а m. (на абразо́х сьвяты́х)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

route1 [ru:t] n.

1. маршру́т;

a bus route маршру́т аўто́буса

2. даро́га, тра́са;

We weren’t sure which route we should take. Мы не ведалі, па якой дарозе паехаць.

3. сро́дак, шлях;

a route to fame шлях да сла́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Glri¦e

f -, -n сла́ва, бляск, бліску́часць; арэо́л

mit ~ umgben* — акружы́ць бля́скам [арэо́лам] сла́вы

sich in vller ~ zigen — паказа́цца ва ўсі́м сваі́м бля́ску

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)