выма́цца несов.
1. вынима́ться, извлека́ться;
2. вынима́ться, выставля́ться;
гэ́та скры́нка выма́ецца — э́тот я́щик вынима́ется (выставля́ется);
3. страд. вынима́ться; извлека́ться; удаля́ться; выставля́ться; высвобожда́ться; обнажа́ться; см. выма́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ша́фа, -ы, мн. -ы, шаф, ж.
1. Прадмет мэблі ў выглядзе стаячай скрынкі з дзверцамі для захоўвання чаго-н.
Кніжная ш.
Убудаваная ш. (уробленая ў сцяну). Незгаральная ш. (металічная скрынка для захоўвання каштоўнасцей).
2. Спецыяльнае прыстасаванне ў выглядзе скрынкі са створкай або дзверцамі для сушкі, выпечкі (у плітах) і пад.
Сушыльная ш.
Выцяжная ш.
|| памянш. ша́фка, -і, ДМ -фцы, мн. -і, -фак, ж.
|| прым. ша́фавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
chest
[tʃest]
n.
1) гру́дзі pl. only, гру́дная кле́тка
2) ку́фар -ра m., скры́ня, скры́нка f.
a linen chest — ку́фар на ху́сьце
a tool chest — скры́нка на прыла́ды
3) камо́да f.
a chest of drawers — камо́да з шуфля́дамі
4) ка́са f.; казна́ f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
куфэ́рак, ‑рка, м.
1. Невялікі куфар; тое, што і куфар. Волька перакладвала ў куфэрку нейкую бялізну. Чорны.
2. Дарожная скрынка, род чамадана, звычайна прыгожа аформленая. [Шэмет] быў і апрануты ва ўсё крамнае і ў руцэ трымаў куфэрак. Чарнышэвіч. Ужо цямнела, калі Косця са сваім фанерным куфэркам прыбыў у інтэрнат. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
футля́р, ‑а, м.
Скрынка ці чахол, куды кладзецца якая‑н. рэч, каб захаваць яе ад псавання або пашкоджанняў. Каля ног на тратуары ляжаў футляр ад скрыпкі, шэры, аблезлы, і на ім шапка, у якой ляжала некалькі медзякоў. Галавач. Сяржант, палажыўшы баян у футляр, зняў з паліцы.. [Нінін] чамадан. Сіўцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
skrzynia
ж.
1. скрыня;
skrzynia dębowa — дубовая скрыня;
2. скрынка;
skrzynia biegowa — каробка скорасцей
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пляска́ты
1. в разн. знач. пло́ский;
~тыя чэ́рві — пло́ские че́рви;
п. лоб — пло́ский лоб;
2. пло́ский, сплю́снутый, приплю́снутый;
~тая скры́нка — пло́ский я́щичек;
п. нос — приплю́снутый нос
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
хле́бніца, ‑ы, ж.
1. Дзяжа, у якой рашчыняюць хлеб. Хлебніца была пакрыта надзежнікам.
2. Талерка ці карзінка для хлеба. Афіцыянтка на дзіва хутка прынесла заказ: хлеб, памідоры, салат і графінчык з залацістым напіткам. І нібы між іншым на хлебніцы побач з хлебам ляжаў рахунак. Дамашэвіч. // Невялікая скрынка для захавання хлеба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чамада́н, ‑а, м.
Дарожная скрынка з векам і ручкай для рэчаў, багажу пасажыра, зроблены са скуры, дэрмаціну, фібры ці кардону. Сярод пакоя стаяў расчынены чамадан Маі, у які яна складвала свае рэчы. Дуброўскі. Ніна хадзіла па пакоі, нешта брала, нешта клала ў чамадан, часам жартавала. Шыцік.
•••
Сядзець на чамаданах гл. сядзець.
[Перс. žāmedan.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Каўчэ́г 1 ’каўчэг, судна, у якім згодна з біблейскім паданнем, выратаваўся ад «сусветнага патопу» Ной з сям’ёй і жывёлай’ (ТСБМ, БРС). Рус. ковче́г, укр. ковче́г, ст.-рус., ст.-слав. ковъчегъ, балг. ковче́г, серб.-харв. ко̀вче̑г ’скрынка, скрыня’. Слова, якое, як мяркуюць, паходзіць з усх. моў. Звычайна параўноўваюць з чагат. kopur ’пасудзіна’, koburčak ’скрынка’ і г. д. Менш верагодным лічыцца вывядзенне слова з тур. мовы (параўноўваюць з тур. kapčyk, kapčuk ’футарал’). Яшчэ больш няпэўным з’яўляецца вывядзенне з грэч. крыніцы або са ст.-рус. ковъ ’пасудзіна’ (апошняе прапанаваў Ільінскі, ИОРЯС, 23, 2, 230; цікава, што яшчэ Даль прапанаваў вывядзенне слова ковчег ад ковать).
Каўчэ́г 2 ’скрынка для захоўвання асабліва каштоўных рэчаў; скарбонка’ (ТСБМ); ’пенал’ (Касп.). Бясспрэчна, звязана з назвай каўчэга, на якім плыў біблейскі Ной. Даль адзначае, што каўчэгам сталі называць дзіўнага выгляду судны, караблі і нават калымагі, далей ківот для абразоў. Каўчэгам называлі таксама скрыначку для захоўвання каштоўнасцей царквы, царскіх грамат, а таксама пячацей, якія былі прымацаваны да грамат, дыпломаў і г. д. Пазней слова гэта стала азначаць больш простыя рэчы, напр., пенал.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)