Прыжэ́кнуць, прыжэ́кчы ’сказаць’, (астрав., Сл. ПЗБ). Суфіксальна аформленыя запазычанні з польск. przyrzekać ’абяцаць’, да rzekać ’гаварыць’ < прасл. *rekti, гл. рэкнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сулупо́н ’гаварун’ (Мат. Маг.), сулупну́ць ’сказаць недарэчнасць’ (карм., Мат. Гом.). Да салупаць (гл.) з семантычным развіццём ’высоўваць язык’ — ’гаварыць, балбатаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прадвясці́ць, ‑вяшчу, ‑весціш, ‑весціць; зак., што.

Уст. Сказаць наперад аб тым, што будзе, што павінна здарыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Нарэ́ч’е ’мова, голас’: Нема нарэчʼя крыкнуць (ТС), рус. наречие ’слова; нараканне’, ст.-слав. нарѣчие ’прыгавор, рашэнне’. Да *rekti ’сказаць’, гл. рикнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sozuságen

adv так сказа́ць, гэ́так бы мо́віць; у не́йкай ступе́ні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

geradeheráus

adv пра́ма, напрасткі́

die Wáhrheit ~ ságen — сказа́ць усю́ пра́ўду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мімахо́дам нареч.

1. мимохо́дом, попу́тно, по́ходя; прохо́дом;

2. перен. мимохо́дом, ме́жду про́чим;

сказа́ць м. — сказа́ть мимохо́дом (ме́жду про́чим)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

свінафе́рма, ‑ы, ж.

Свінагадоўчая ферма. Чарнавусу не было чаго сказаць, свінафермы сапраўды ў калгасе не было. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wykrztusić

зак.

1. адхаркнуць;

2. выціснуць; сказаць праз сілу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

safely [ˈseɪfli] adv. надзе́йна, паспяхо́ва;

Put it away safely. Схавай гэта ў надзейным месцы;

One can safely say. Можна з упэўненасцю сказаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)