contention [kənˈtenʃən] n. fml

1. сва́рка, зва́дка, разла́д; рознагало́ссе; спрэ́чка, пярэ́чанне

2. пункт по́гляду/гле́джання, сцве́рджанне (у спрэчцы)

3. спабо́рніцтва

♦

be in contention for smth. змага́цца за што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disagreement

[,dɪsəˈgri:mənt]

n.

1) разыхо́джаньне n. (у ду́мках, пагля́дах), нязго́да f.

2) спрэ́чка, сва́рка f.

3) ро́зьніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АНТО́НІЙ Марк

(Marcus Antonius; каля 82—30 да н.э.),

рымскі паліт. дзеяч і палкаводзец, прыхільнік Цэзара. Нар. трыбун у 49, консул у 44. Пасля забойства Цэзара і паражэння ў грамадз. вайне ў 43 заключыў саюз з Актавіянам і Лепідам, т.зв. 2-і трыумвірат, для барацьбы супраць Брута і Касія — забойцаў Цэзара. У 42 кіраваў усх. правінцыямі. Шлюб з Клеапатрай і сварка з Актавіянам прывялі да аднаўлення грамадз. вайны. У баі каля Акцыя 2.9.31 аб’яднаны флот Антонія і Клеапатры разбіты. Антоній адступіў у Егіпет і скончыў самагубствам.

т. 1, с. 388

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тарара́м, ‑у, м.

Разм. Шум, грукат. [У ніжніх пакоях] стаіць такі вэрхал і тарарам, ажно глушыць вушы. Людзі гавораць усе разам, стараюцца перакрычаць адны адных. Бядуля. [Алёша:] — Іду гэта па Зарэччы, чую, у хаце адной аж на сцену лезе народ, лямант, візг... А пасля, братка, як паднялі тарарам, — хоць уцякай!.. Брыль. // Сварка, скандал. [Васіль:] — Насця зноў тарарам падыме, што п’ём малачко ад дзвюх кароў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепа́лка

1. (перестрелка) перастрэ́лка, -кі ж.; (стрельба) страляні́на, -ны ж.;

2. перен. перапа́лка, -кі ж.; (ссора) ла́янка, -кі ж.; сва́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dispute​1 [dɪˈspju:t, ˈdɪspju:t] n. fml

1. (over/about) ды́спут; дыску́сія; спрэ́чка;

beyond dispute бясспрэ́чна;

The ownership of the house is in dispute. Права ўласнасці на гэты дом аспрэчваецца.

2. сва́рка, рознагало́ссе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bicker

[,bɪkər]

1.

v.i.

1) спрача́цца; ва́дзіцца, свары́цца

2) мармыта́ць

2.

n.

1) сва́рка, зва́дка f.

2) мармыта́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Mísston

m -(e)s, -töne

1) фальшы́вы гук, фальшы́вая но́та, дысана́нс

2) разла́д, сва́рка, зва́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

squall​1 [skwɔ:l] n.

1. шквал; пары́вісты ве́цер з дажджо́м і сне́гам;

a thick squall шквал з гра́дам і мо́крым сне́гам;

a white squall шквал без апа́дкаў

2. infml сва́рка, вэ́рхал, гармі́дар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Валы́нка 1 ’музычны інструмент’ (БРС). Усходнеславянскае слова: рус. волынка, укр. волинка. Ад тапоніма Валынь (Фасмер, 1, 347; Шанскі, 1, В, 154).

Валы́нка 2 ’валтузня, клопат’ (Бір. Дзярж.); ’сварка’ (Сцяшк. МГ); ’валакіта’ (Бяльк.). Рус. волынка ’тс’. З фразеалагічнага выразу цягнуць валынку; гл. валынка 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)