ко́ска 1, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн. ‑сак; ж.
Памянш.-ласк. да каса 1; невялікая каса. Вось сядзіць насупраць Дубовіка дзяўчына з акуратна заплеценымі коскамі і банцікамі. Сергіевіч.
ко́ска 2, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн. ‑сак; ж.
Памянш.-ласк. да каса 2; невялікая каса 2. Ідуць касцы, звіняць іх косы, Вітаюць іх буйныя росы, А краскі ніжай гнуць галовы, Пачуўшы косак звон сталёвы. Колас.
ко́ска 3, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн. ‑сак; ж.
Знак прыпынку (,), які раздзяляе словы, групы слоў і сказы. Узяў [Віктар Аляксеевіч] ручку, старанна выцер кавалачкам паперы пяро і вельмі акуратна выправіў адну памылку і паставіў дзве коскі. Шамякін.
•••
Кропка з коскай гл. кропка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каля́ска, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.
1. Чатырохколавы экіпаж на рысорах з адкідным верхам.
2. Маленькая ручная павозка, звычайна крытая, для катання дзяцей; вазок.
Дзіцячая к.
3. Невялікая павозка спецыяльнага прызначэння.
Матацыкл з каляскай.
|| прым. каля́сачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́пліска, ‑і, ДМ ‑лісцы; Р мн. ‑сак; ж.
Разм. Кій, палка. Не трапіла пад рукі попліскі на дварэ, дык .. [дзядзька] ускочыў у хату і крычыць жонцы: — Давай сякеру! Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упі́ска ж., в разн. знач. впи́ска;
у. прапу́шчаных лі́тар — впи́ска пропу́щенных букв;
у тэ́ксце шмат ~сак — в те́ксте мно́го впи́сок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цветы́ мн. кве́ткі, -так, ед. кве́тка, -кі ж., кра́скі, -сак, ед. кра́ска, -скі ж.;
◊
цветы́ жи́зни кве́ткі жыцця́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гумарэ́ска, ‑і, ДМ ‑сны; Р мн. ‑сак; ж.
Невялікі літаратурна-мастацкі або музычны твор жартоўнага, гумарыстычнага характару. Музычная гумарэска. □ Для першых гумарэсак К. Крапівы характэрны незласлівыя, жартоўныя інтанацыі. Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гу́ска, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн. ‑сак; ж.
1. Памянш.-ласк. да гусь.
2. Тое, што і гусь (у 2 знач.). Для гусак-нясушак нядаўна зрабілі спецыяльныя гнёзды. Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заве́ска, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн. ‑сак; ж.
Памянш. да завеса (у 1 знач.); невялікая завеса. Шалёна біліся аб сцены аканіцы, сумотна скуголілі завескі, на якіх яны трымаліся. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фуга́ска, ‑і, ДМ ‑гасцы; Р мн. ‑сак; ж.
Разм.
1. Фугасная авіябомба. А к вечару з-пад чорных крыл са свастыкай паляцелі на трактары фугаскі. Кірэйчык.
2. Фугасны снарад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арабе́ска, -і, ДМ -бе́сцы, мн. -і, -сак, ж.
1. Складаны арнамент з геаметрычных фігур і стылізаваных кветак, лісця і пад. першапачаткова ў помніках арабскага мастацтва, пазней у арабскім стылі (спец.).
2. мн. Збор невялікіх літаратурных ці музычных твораў (кніжн.).
|| прым. арабе́скавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)