тлума́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак.

1. што. Раскрываць сэнс, сутнасць чаго-н.

Т. пастанову.

Т. слова.

2. што каму і без дап. Асвятляць якое-н. пытанне, даваць зразумець сэнс чаго-н.

Т. рашэнне задачы.

|| наз. тлумачэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

finding [ˈfaɪndɪŋ] n.

1. law рашэ́нне (суда)

2. pl. findings высно́вы, заключэ́нне; атры́маныя да́ныя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hasty [ˈheɪsti] adj.

1. паспе́шны, паспе́шлівы

2. неабду́маны, неразва́жлівы;

hasty decision паспе́шнае/неабду́манае рашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

precipitous [prɪˈsɪpɪtəs] adj. fml

1. круты́, абры́вісты

2. паспе́шны;

a precipitous decision паспе́шнае рашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

salomónisch

a

ein ~es Úrteil — саламо́нава рашэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прамарынава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак.

1. што. Правесці які-н. час, марынуючы што-н.

Паўдня прамарынавала грыбы.

2. перан., каго-што. Знарок затрымаць на які-н. час, адкладваючы рашэнне, выкананне чаго-н. (разм., неадабр.).

П. справу цэлы месяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

справядлі́вы, -ая, -ае.

1. Які дзейнічае бесстаронна, непрадузята.

С. суддзя.

Справядлівае рашэнне.

Справядліва (прысл.) ацаніць што-н.

2. Такі, які грунтуецца на справядлівасці; законны.

Справядлівыя нараканні.

3. Які адпавядае ісціне; правільны.

Факты пры праверцы аказаліся справядлівымі.

|| наз. справядлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэжысу́ра, ‑ы, ж.

1. Работа, дзейнасць рэжысёра. Заняцца рэжысурай.

2. Кіраўніцтва пастаноўкай (спектакля, фільма). П’еса ў другой рэжысуры.

3. зб. Кіраўнікі пастаноўкі, рэжысёры. Рашэнне рэжысуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

arbitrate [ˈɑ:bɪtreɪt] v.

1. быць траце́йскім суддзёй; выно́сіць траце́йскае рашэ́нне

2. перадава́ць (спра́ву) у арбітра́ж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Rubicon [ˈru:bɪkən] n. the Rubicon Рубіко́н;

cross/pass the Rubicon перайсці́ Рубіко́н, прыня́ць беспаваро́тнае рашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)