áuspflanzen

vt выса́джваць, расса́джваць (расліны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánpflanzen

vt садзі́ць (расліны, сад)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рамо́нак, -нку і -нка, м.

1. -нку. Травяністая расліна сямейства складанакветных з адзіночнымі кветкамі, у якіх пялёсткі звычайна белыя, а сярэдзіна жоўтая.

2. -нка, мн. -нкі, -нкаў. Кветка гэтай расліны.

3. -нку. Лекавы настой або высушаныя кветкі гэтай расліны.

Паласкаць горла рамонкам.

|| прым. рамо́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ископа́емый

1. геол. выкапнёвы;

ископа́емые расте́ния выкапнёвыя раслі́ны;

2. перен., ирон. дапато́пны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одноле́тний аднагадо́вы;

одноле́тний уче́бный курс аднагадо́вы навуча́льны курс;

одноле́тние расте́ния аднагадо́выя раслі́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экзоти́ческий прям., перен. экзаты́чны;

экзоти́ческие расте́ния экзаты́чныя раслі́ны;

экзоти́ческий костю́м экзаты́чны касцю́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засо́хлы, -ая, -ае.

1. Сухі, зацвярдзелы.

Засохлая гразь.

2. Які завяў, загінуў ад неспрыяльных умоў (пра расліны).

Засохлая кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клубняпло́ды, -аў, адз. -ло́д, -а, М -дзе, м.

Харчовыя, кармавыя і тэхнічныя расліны, якія ўтвараюць на падземных сцёблах клубні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднадо́мны, -ая, -ае (спец.).

Пра расліны: якія маюць песцікавыя і тычынкавыя кветкі на адным каліве.

|| наз. аднадо́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднапо́лы, -ая, -ае (спец.).

Пра расліны: які мае адзнакі толькі аднаго полу (мужчынскага ці жаночага).

|| наз. аднапо́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)