вы́веславаць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак.

Грабучы вёсламі, выплысці адкуль‑н., куды‑н. Вывеславаць на сярэдзіну ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каламе́са, ‑ы, ж.

Разм. Негустая сумесь чаго‑н.; месіва. Унізе гоніць каламесу Імклівасць злоснае ракі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліма́н, ‑а, м.

Заліў у нізоўях ракі ці салёнае возера паблізу мора (звычайна багатае лячэбнымі гразямі).

[Грэч. limen.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праву́лак, ‑лка, м.

Разм. Вузкая дарога паміж дамамі. Узброеныя вінтоўкамі, .. [Васіль і Люба] цёмнымі правулкамі папляліся да ракі. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапо́нім, ‑а, м.

Назва якога‑н. геаграфічнага аб’екта пэўнай мясцовасці (населенага пункта, ракі, возера і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зімава́ць несов. зимова́ть;

◊ зіму́ з. — зи́му зимова́ть;

ве́даць, дзе ра́кі зіму́юць — знать, где ра́ки зиму́ют

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

разлі́ў, -лі́ву м., в разн. знач. разли́в;

р. ракі́ — разли́в реки́;

р. ста́лі — разли́в ста́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ацянёны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ацяніць.

2. у знач. прым. Цяністы. Ацянёны бераг ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

але́шкавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і альховы, алешнікавы. [Воўк] паволі пасунуў праз алешкавы параснік, што ля ракі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Кінуць да якога‑н. месца. Дакінуць камень да сярэдзіны ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)