Verbum

анлайнавы слоўнік

карцынало́гія

(ад гр. karkinos = рак + -логія)

раздзел заалогіі, які вывучае ракападобных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

па́церкі, -рак (ед. па́церка ж.)

1. бу́сы;

2. (мелкие стеклянные) би́сер ж.;

3. чётки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

rak

м.

1. заал. рак;

łapać ~i — лавіць ракаў;

2. мед. рак;

chorować na ~a — хварэць на рак;

ja ci pokażę, gdzie ~i zimują — я табе пакажу, дзе ракі зімуюць;

spiec ~a — пачырванець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ра́кі мн. л. ’лапці’ (Бяльк.). Магчыма, з-за “растапыранасці” па знешняму выгляду, да рак ₁ (гл.).

Ракі́ мн. л. прыстасаванне для ўмацавання вясла’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Відавочна, дадзенае прыстасаванне мае форму развілкі, у якую ўкладаецца вясло. Параўн. да гэтага рак ₁ (гл.). Акцэнтуацыя характэрна для літоўска-беларускага моўнага сумежжа, дзе назіраецца зрух націску на адзін склад (параўн. выдра́, куры́ца і інш.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бязры́б’е н Físchmangel m -s;

◊ на бязры́б’еі і рак – ры́ба in der Not frisst der Téufel Flíegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мензу́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Шкляная пасудзіна з дзяленнямі для дакладнага адмервання вадкасці.

|| прым. мензу́рачны, -ая, -ае.