даста́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік, які дастаўляе што-н.

Д. тэлеграм.

|| ж. даста́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкляр, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Рабочы, які ўстаўляе аконнае шкло ў рамы.

2. Работнік шкляной прамысловасці (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рацыяналіза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік, які займаецца рацыяналізацыяй вытворчасці, вытворчых працэсаў.

|| прым. рацыяналіза́тарскі, -ая, -ае.

Рацыяналізатарская прапанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

талко́вы, -ая, -ае.

1. Разумны, кемлівы; дзелавіты.

Т. работнік.

2. Ясны, зразумелы, пераканаўчы.

Талковае выступленне.

|| наз. талко́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

друка́р, ‑а, м.

Работнік друкарскай справы; паліграфіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забеспячэ́нец, ‑нца, м.

Разм. Работнік органаў забеспячэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калькуля́тар, ‑а, м.

Работнік, які займаецца калькуляцыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінематаграфі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Работнік кінематаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планіро́ўшчык, ‑а, м.

Работнік, які займаецца планіроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праві́зар, ‑а, м.

Аптэчны работнік вышэйшай кваліфікацыі.

[Ад лац. provisor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)