odmawiać
odmawia|ć1. (komu czego) адмаўляць;
2. гаварыць; прамаўляць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
odmawiać
odmawia|ć1. (komu czego) адмаўляць;
2. гаварыць; прамаўляць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
agree
1) згаджа́цца
2) супада́ць, быць адно́лькавым
3) жыць у зго́дзе, ла́дзіць
4) дамаўля́цца
5) згаджацца
6) дапасо́ўвацца
•
- agree with
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
admit
1)
2) дапушча́ць
3) упушча́ць
4) дава́ць пра́ва на ўсту́п
5) прыма́ць
6) зьмяшча́ць
•
- admit of
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vote
1) го́лас -у
2) пра́ва го́ласу
3) галасава́ньне
4) вы́барчы бюлетэ́нь
1) галасава́ць
2) informal прапанава́ць
1) пастанаўля́ць галасава́ньнем
2)
•
- vote down
- vote in
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
accept
1) прыма́ць
2) згаджа́цца, пагаджа́цца
3)
4) заліча́ць
5) акцэптава́ць (падпіса́ць і згадзі́цца заплаці́ць) вэ́ксаль
2.згаджа́цца на што
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
find2
1. знахо́дзіць;
find a solution знахо́дзіць вырашэ́нне;
find oneself апыну́цца (дзе
2. існава́ць; расці́;
3. лічы́ць; адчува́ць; зразуме́ць;
4.
♦
find fault with
find one’s way to знайсці́ даро́гу да
find out
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
vote2
1. (for, against) галасава́ць; балаці́раваць;
vote by ballot балаці́раваць, раша́ць та́йным галасава́ннем;
vote by (a) show of hands галасава́ць падня́ццем рук
2. выбіра́ць;
vote into parliament выбіра́ць у парла́мент
3. асігнава́ць, вылуча́ць (сродкі);
4.
5.
♦
vote with one’s feet галасава́ць нага́мі, сыхо́дзіць (з мітынгу)
vote down
vote in
vote through
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
find
v., found, finding
1) знахо́дзіць; адшу́кваць
2) выяўля́ць; ба́чыць; лічы́ць; адчува́ць; заўважа́ць
3) дахо́дзіць; трапля́ць
4) Law
1) адкрыцьцё
2) вялі́кая ва́ртасная зна́хадка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ка́яць, ка́іць ’караць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
accredit
1) (with) прыпі́сваць каму́ што;
2) упаўнава́жваць, прызнача́ць
3) акрэдытава́ць, прызнача́ць дыпляматы́чным прадстаўніко́м
4) прыма́ць за праўдзі́вае; дава́ць ве́ру; давяра́ць
5) агу́льна або́ афіцы́йна прыма́ць, рэкамэндава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)