degrade [dɪˈgreɪd] v.

1. прыніжа́ць, падрыва́ць аўтарытэ́т

2. прыво́дзіць да заняпа́ду; псава́ць

3. дэградзі́раваць; прыхо́дзіць у заняпа́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; гату́й; -тава́ны; незак., што.

1. Варыць ежу.

Г. вячэру.

Г. малако (кіпяціць).

2. Прыводзіць у прыгодны для карыстання стан.

Г. цёплае адзенне да зімы.

Г. насенне да пасеву.

|| зак. згатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны (да 1 знач.).

|| наз. гатава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аргуме́нт м Argumént n -(e)s, -e, Bewéis m -(e)s, -e;

прыво́дзіць ва́жкія аргуме́нты schwérwiegende Bewéise vórbringen* [ánführen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

лята́льны

(лац. letalis)

мед. які прыводзіць да смерці, смяротны (проціл. вітальны).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эфекты́ўны

(лац. effectivus)

які прыводзіць да патрэбных вынікаў, дзейсны (напр. э. метад).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лакамабі́ль, ‑я, м.

Паравая перасоўная або стацыянарная ўстаноўка, якая прыводзіць у рух розныя машыны; паравік. Бадзёра і рупліва тахкае лакамабіль калгаснай электрастанцыі. Брыль. Лакамабіль быў ужо зношаны, старое маркі, адрамантаваць яго было нялёгка. Чарнышэвіч.

[Фр. locomibile ад лац. locus — месца і mobilis — рухомы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

enrapture

[ɪnˈræptʃər]

n.

захапля́ць, зачаро́ўваць; прыво́дзіць у транс

He was enraptured — Ён быў захо́плены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

betrüben

vt засмуча́ць

schwer ~ — засмуча́ць, прыво́дзіць у ро́спач

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

vollstrécken

vt юрыд. выко́нваць, прыво́дзіць у выкана́нне (прысуд)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ángleichen

* vt ураўно́ўваць; прыво́дзіць у адпаве́днасць; лінгв. асімілява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)