1. Схільны да какецтва; які імкнецца спадабацца, какетнічае. Какетлівая дзяўчына.// Уласцівы какетцы; разлічаны на тое, каб падабацца, звярнуць на сябе ўвагу. Какетлівы позірк. □ [Жанчына] зірнула ў люстра, што стаяла ля сцяны насупроць, паправіла какетлівым рухам капялюш.Мурашка.
2. Які мае прыгожы, прывабны выгляд. Какетлівае ўбранне. □ Карычневы шалік з нейкай какетлівай вясёлкай на махрыстых капцах атуляў яе твар.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
éinnehmend
aпрыва́бны
er hat ein ~es Wésen — ён абая́льны; жарт. ён абжо́ра, ён заграба́ла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
irresistible[ˌɪrɪˈzɪstəbl]adj.
1. непераадо́льны;
an irresistible impulse нястры́мны пары́ў
2. (to) надзвы́чай прыва́бны;
Her smile was irresistible. У яе была чароўная ўсмешка.
3. перакана́ўчы;
an irresistible argument неабве́ржны до́каз
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nifty[ˈnɪfti]adj.infml
1. спры́тны, уме́лы
2. эфекты́ўны, кары́сны і про́сты адначасо́ва;
a nifty little gadget for peeling potatoes эфекты́ўная невялі́кая прыла́да для абіра́ння бу́льбы
3.прыва́бны, элега́нтны, мо́дны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
savoury[ˈseɪvəri]adj.
1. салёны; во́стры (пра стравы)
2. апеты́тны, сма́чны;
savoury food сма́чная е́жа
3. прые́мны, прыва́бны;
not a very savoury reputation няпэ́ўная рэпута́цыя;
not a very savoury district непрыго́жы раён
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
неспазна́ны, ‑ая, ‑ае.
Не перажыты раней, незнаёмы. Мелодыя, як і ўсё на гэтым вечары, вядзе ў іншы свет, прывабны і неспазнаны, сама льецца ў душу.Навуменка.//Разм. Недаследаваны, нявывучаны. [Тацяна] яшчэ так мала ведае. А на свеце ж столькі ўсяго цікавага, неспазнанага.Васілёнак./узнач.наз.неспазна́нае, ‑ага, н.Дзякуй табе, Манголія, за далеч і шыр, за кветкі і ўсмешкі, за трывогу і перамогу над ёй, за само шчасце — пазнаць неспазнанае!Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піка́нтны, ‑ая, ‑ае.
1. Востры на смак, рэзкі. Пікантны соус.
2.перан. Які сваёй незвычайнасцю выклікае цікавасць. — Цікава, цікава, — адразу загарэўся Леў Іванавіч, падкі на ўсякія нечаканыя і пікантныя здарэнні.Васілевіч.// Не зусім прыстойны. Наконт тытулавання па бацьку.. [Іван Мацвеевіч] зараз жа расказаў пікантны анекдот.Бядуля.
3.перан.Прывабны, спакуслівы. Пікантная жанчына. □ Другія ж кінатэатры відаць здалёку. Ля іх ззяюць неонавыя рэкламы, на якіх паказаны самыя пікантныя кадры з фільмаў.Філімонаў.
[Фр. piquant. — калючы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ры́тар, ‑а, м.
1.Гіст. Прамоўца і настаўнік тэорыі красамоўства ў Старажытнай Грэцыі і Старажытным Рыме.
2.Кніжн.уст. Прамоўца, які гаворыць прыгожа, напышліва, але малазмястоўна. Ужо не халодны рытар і не ўмоўна-рамантычны паэт наогул, а жывы семнаццацігадовы юнак, прывабны ў сваёй шчырай усхваляванасці, закаханы «так шчыра, і так лёгка, і так сумна» паўстае перад намі.Бярозкін.
3. Вучань ці настаўнік па класу рыторыкі ў старой духоўнай семінарыі.
[Грэч. rhētōr.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wdzięczny
wdzięczn|y
1. удзячны;
2. мілы, прывабны; грацыёзны;
~y głos — мілы голас;
~e ruchy — грацыёзныя рухі;
3. спрыяльны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)