працэс удасканалення існуючых прыстасаванняў будовы і функцый у раслінных і жывёльных арганізмаў да ўмоў знешняга асяроддзя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
постната́льны
(ад пост- + лац. natalis = які адносіцца да нараджэння)
які адносіцца да перыяду пасля родаў (напр. п-ае захворванне дзіцяці).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
рамаза́н, рамада́н
(тур. ramazan, ар. ramadan)
дзевяты месяц мусульманскага месячнага календара, а таксама саракадзённы строгі пост у мусульман у гэтую пару.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Субо́р ’натоўп, зборышча’ (маст., Нар. сл.), ’сходка’: субор дзеўкам; ’сабор’, ’куча камення’ (Станк.), субо́рна субо́та ’першая субота ў вялікі пост’ (ТС). Гл. субар; да апошняга параўн. збо́рна (збо́рава) субо́та ’тс’: идуть у цэркву люди, паминають радителяу (Талстая, Полес., 220), ад *sъ‑borъ, гл. браць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Advent
[ˈædvent]
n.
1) адвэ́нт -у m., перадкаля́дная пара́; пост -у m. (пе́рад Каля́дамі), Пілі́паўка f.
2) пры́йсьце Хрыста́ на зямлю́
3) надыхо́д -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
occupy[ˈɒkjupaɪ]v.
1. займа́ць, запаўня́ць (месца, прастору, час);
occupy a flat/seat/post займа́ць кватэ́ру/ме́сца/пост;
University occupies all my time. Універсітэт аднімае ў мяне ўвесь час.
2. займа́цца (чым-н.); удзяля́ць час (чаму-н.);
occupy oneself (in doing smth./with smth.) займа́цца (чым-н.);
The work occupies his whole attention. Гэтая праца захапляе яго цалкам.
3. акупава́ць, акупі́раваць;
occupy a city акупава́ць, захо́пліваць го́рад
4. займа́ць (пасаду, пост)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ско́рам, ‑у, м.
1. Скаромная (мясная або малочная) ежа. Старэчымі падслепаватымі вачыма .. [дзед] доўга і падазрона сочыць за гаршкамі, за нявесткай, за ўнучкамі. Гэтакія жарабіцы павырасталі, а яна гатова і ў пост іх карміць скорамам.Васілевіч.[Бацька:] — Можа б вы, дзеткі, пайшлі ды пагасцявалі ў дзеда. Там ёсць сякі-такі скорам.Сабаленка.
2. Тое, што і мясаед.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́рта¹, -ы, ДМ -рце, ж.
1. Група людзей, прызначаная ахоўваць каго-, што-н.
Паставіць варту.
2. Вартаванне, абавязкі па ахове чаго-н.
Заступіць на варту.
3. Пункт вартавання, пост.
Паставіць на варту.
◊
Быць на варце — ахоўваць, абараняць што-н.
На варцечаго (быць або стаяць; высок.) — ахоўваючы і абараняючы што-н.
На вартучаго (высок.) — на абарону.
Узяць пад варту — арыштаваць.
|| прым.вартавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).
Вартавыя пункты.
Пад аховай вартавых (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ДЗЮВАЛЬЕ́ (Duvalier) Жан Клод
(н. 3.7.1951, г. Порт-о-Прэнс, Гаіці),
дзяржаўны і паліт. дзеяч Гаіці. У 1971—86 прэзідэнт Гаіці. Прэзідэнцкі пост паводле папраўкі да канстытуцыі (студз. 1971) атрымаў у спадчыну ад бацькі Ф.Дзювалье. Прадоўжыў умацаванне рэжыму жорсткай дыктатуры. Пры ім пагоршылася эканам. становішча Гаіці. Скінуты ў выніку нар. паўстання ў лют. 1986, эмігрыраваў у Францыю.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВАЛО́ГА,
бел. традыцыйная страва; малочная поліўка (паранае малако, разведзенае вадой), з якой елі густы кісель. У пост або калі не было малака валогу рабілі з тоўчанага канаплянага семя. Яго залівалі вадой, шалупінне асядала на дно, а зверху адстойвалася валога — «бы малако». Валогу рабілі найчасцей у Цэнтр. Палессі. У некаторых раёнах Беларусі валога — закраса з масла (кашу «заваложвалі»).