Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мігра́цыя ’перасяленне насельніцтва, перамяшчэнне жывёльных арганізмаў, элементаў, клетак; пераход капіталу з адной галіны эканомікі ў іншую’ (ТСБМ). З рус.миграция ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 77), якое з зах.-еўр. моў (паводле дзеяслова мигрировать — з ням.) < лац.migrātio ’пераход, пераезд’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
devolution
[,di:vəˈlu:ʃən]
n.
1) перада́ча, дэлега́цыя ўла́ды
2) перахо́д маёмасьці ў спа́дчыне
3) Biol. выраджэ́ньне n., дэгенэра́цыя f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
subway
[ˈsʌbweɪ]
n.
1) падзе́мка f., мэтро́indecl., мэтрапалітэ́н -у m
2) Brit. падзе́мны перахо́д, тунэ́ль -ю m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
здра́да
(польск. zdrada)
пераход на бок ворага; парушэнне вернасці каму-н., (напр. з. радзіме, з. ідэалам).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
крэшчэ́нда
(іт. crescendo)
муз. узмацненне сілы гуку, паступовы пераход ад ціхага гучання да моцнага (проціл.дымінуэнда).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
прагрэ́с
(лац. progressus)
паступальны рух наперад, пераход на больш высокую ступень у развіцці (напр. п. навукі, тэхнічны п.); проціл.рэгрэс.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Адско́ка ’адлегласць’ (Касп., Нас., Гарэц.). Гл. скок, скочыць. Семантычны пераход незвычайны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Крыве́ц ’аднавокі’ (Мат. Гом.). Пераход значэння *крывы* > ’аднавокі’ агульнаславянскае. Параўн. крываокі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Прэ́йсце ’пераход, праход’ (Нас., Байк. і Некр.). З польск.przejście ’тс’.