Verbum

адтачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́чыцца; зак.

Стаць вострым, вастрэйшым пасля тачэння.

Сякера добра адтачылася.

|| незак. адто́чвацца, -аецца.

сос², -у, м. (разм.).

Нікацінавая смала, якая збіраецца пасля курэння ў цыбуку люлькі.

Ён прапах сосам, што за паўвярсты чуваць.

я́канне, -я, н.

У мовазнаўстве: вымаўленне ненаціскнога галоснага «е» як «а» («я») пасля мяккіх зычных у першым складзе перад націскам.

ірвану́цца і (пасля галосных) рвану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Рэзкім рухам кінуцца, памкнуцца.

Конь ірвануўся з месца.

о́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Гаварыць, захоўваючы ў вымаўленні ненаціскное «о» пасля цвёрдых зычных: вода замест вада.

|| наз. о́канне, -я, н.

паадсыпа́цца², 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

Адаспацца, выспацца — пра ўсіх, многіх.

П. пасля дарогі.

мякі́на, -ы, ж.

Адыходы, якія застаюцца пасля абмалоту і ачысткі зерневых, бабовых культур і лёну.

|| прым. мякі́нны, -ая, -ае.

М. хлеб.