sordid

[ˈsɔrdəd]

adj.

1) бру́дны, чо́рны

2) по́длы, ні́зкі, нікчэ́мны

3) прагаві́ты; кары́сьлівы; эгаісты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

даспадо́бы, прысл.

Падабаецца, падыходзіць, па густу. Усё тут даспадобы, Усё на лепшы густ: Сасонкі — небаскробы, Каліны нізкі куст. Матэвушаў. Твар жанчыны ўспыхнуў чырванню, відаць было, што ёй не даспадобы прыйшлося сказанае Сяргеем Іванавічам. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́спа Нізкі, пакаты пясчаны бераг (Цэнтр. Палессе Талст.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Bückling

I

m -s, -e вэ́нджаны селядзе́ц

II

m -s, -e (ні́зкі) пакло́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

барэлье́ф

(фр. bas-relief = літар. нізкі рэльеф)

від скульптуры, у якой фігура выступае на плоскай паверхні менш чым на палавіну сваёй таўшчыні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

*Прыкарэ́нкаваты (прыкорэ́нковатый) ’нізкі, каранасты’ (стол., Нар. лекс.). Утварэнне ад ко́рань (гл.) з развіццём семантыкі. Параўн. рус. дыял. прикорёнок ’тоўсты і маларослы чалавек’, укр. при́корень ’частка ствала каля кораня, пень; невялікі калок, убіты ў зямлю’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lewd

[lu:d]

adj.

1) распу́сны, агі́дны; непрысто́йны

2) Obsol.

а) неадукава́ны

б) ні́зкі; бязва́ртасны; беспрынцыпо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pitiable

[ˈpɪtiəbəl]

adj.

1) жа́ласны, жа́ласьлівы, няшча́сны, ва́рты жа́лю, шкадо́бы, пага́рды

2) нікчэ́мны, паску́дны, ні́зкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pitiful

[ˈpɪtifəl]

adj.

1) жа́ласьлівы, які́ выкліка́е шкадо́бу, спага́ду

2) спага́длівы, міласэ́рны

3) ні́зкі, нікчэ́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дро́бны, -ая, -ае.

1. Невялікі па велічыні, памеры, вартасці.

Дробная жывёла.

Д. почырк.

Дробныя грошы.

2. Які складаецца з невялікіх па велічыні аднародных часцінак.

Д. дождж.

Д. пясок.

3. Невялікі, маламоцны і малазначны ў эканамічных і грамадскіх адносінах.

Дробная гаспадарка.

Д. вытворца.

4. Неістотны, які не мае вялікага значэння.

Дробныя факты.

5. перан. Мізэрны, нікчэмны, нізкі.

Дробныя інтарэсы.

Дробная душа.

|| наз. дро́бнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)