туркме́ны, -аў, адз. -ме́н, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Туркменістана.

|| ж. туркме́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. туркме́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чылі́йцы,-аў, адз. чылі́ец, -лійца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чылі.

|| ж. чылі́йка, -і, ДМ -лійцы, мн. -і, -лі́ек.

|| прым. чылі́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шатла́ндцы, -аў, адз. -дзец, -дца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Шатландыі.

|| ж. шатла́ндка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

|| прым. шатла́ндскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шчы́льнасць, -і, ж.

1. гл. шчыльны.

2. Маса цела, заключаная ў адзінцы яго аб’ёму (спец.).

Ш. вады.

○

Шчыльнасць насельніцтва — колькасць жыхароў на 1 км² плошчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

этні́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да якога-н. народа.

Э. склад насельніцтва.

○

Этнічная супольнасць — устойлівая сацыяльная група людзей (племя, народнасць, нацыя), якая ўзнікла гістарычна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

япо́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Японіі.

|| ж. япо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. япо́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

густанасе́лены, ‑ая, ‑ае; ‑лен, ‑а.

З вялікай шчыльнасцю насельніцтва. Густанаселеная краіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абарыге́нны, ‑ая, ‑ае.

Мясцовы, мясцовага паходжання. Абарыгеннае насельніцтва. Абарыгенная парода жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэ́мас, ‑у, м.

Кніжн. Народ, непрывілеяваныя слаі насельніцтва ў класавым грамадстве.

[Грэч. dēmos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншаро́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да іншародца. Іншародніцкае насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)