Кангрэс ’міжнародны з’езд, нарада’ (ТСБМ; Яруш.). Відавочна, запазычана з польск. мовы, дзе kongres ’з’езд’ з XVII ст. Аднак не выключана другаснае запазычанне з рус. конгресс, якое (у пач. XVIII ст.) з ням. Kongresse лац. congressus ’сход’ < congredi ’сустракацца’ < gradior, gradī ’крочыць’ (Слаўскі, 2, 417; Шанскі, 2 (К), 252). Лексема кангрэс у значэнні ’парламент’ з англ. congress ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кансісто́рыя

(лац. consistorium = месца збораў)

1) падначалены архірэю калегіяльны епархіяльны орган з царкоўна-адміністрацыйнымі і судовымі функцыямі;

2) нарада кардыналаў з удзелам рымскага папы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сімпо́зіум

(лац. symposium, ад гр. symposion = літар. баляванне)

нарада па якім-н. навуковым пытанні (напр. с. па праблемах ядзернай энергетыкі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прыблі́зна нареч. приблизи́тельно;

п. падлічы́ць — приблизи́тельно подсчита́ть;

п. ў во́сем гадзі́н — приблизи́тельно в во́семь часо́в;

нара́да прадо́ўжыцца п. два дні — совеща́ние продли́тся приблизи́тельно два дня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кангрэ́с

(лац. congressus = сустрэча, сход)

1) з’езд, нарада (звычайна міжнароднага характару);

2) заканадаўчы орган (парламент) у ЗША і некаторых іншых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

рэгіяна́льны

(лац. regionalis = абласны)

які адносіцца да пэўнай мясцовасці — рэгіёна, краіны, групы краін (напр. р-ае пагадненне, р-ая нарада, р. слоўнік).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ВА́ХТА

(ад ням. Wacht каравул, варта),

1) асноўны від дзяжурства на караблях і суднах, які забяспечвае іх плаванне, захоўвае бяспеку, а ў ВМФ і боегатоўнасць. Падзяляецца на агульнакарабельную, спецыяльную (у баявых часцях і службах), хадавую і якарную.

2) Прамежак часу, на працягу якога адна змена вахты на караблі нясе дзяжурства.

3) Склад чарговай (вахтавай) змены нарада.

4) Група людзей, якая выязджае працаваць на пэўны перыяд часу ў зададзены раён.

т. 4, с. 46

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Berátung

f -, -en

1) нара́да

2) абмеркава́нне

3) кансульта́цыя (установа)

etw. zur ~ bríngen* [stéllen] — паста́віць што-н. на абмеркава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obrada

obrad|a

ж.

1. нарада, пасяджэнне;

zagaić ~y — адкрыць пасяджэнне;

2. абмеркаванне;

~y parlamentarnie — парламенцкія дэбаты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перарва́цца, ‑рвецца; зак.

1. Разарвацца, парвацца надвае, на часткі. Вяроўка перарвалася. Ланцуг перарваўся.

2. Перапыніцца, спыніцца на некаторы час. Нарада перарвалася. Гаворка перарвалася. □ [Андрэй] быў рад, што сябар выйшаў на волю. У той жа час было шкада, што перарвалася сяброўства. Колас. Голас раптам, нібы ад спалоху, знізіўся. Нейкі момант праліпеў дрыжуча, кволенька, а потым перарваўся зусім. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)