Народны музычны інструмент, які ўяўляе сабой рэзанансавую трапецападобную скрынку з металічнымі струнамі, па якіх удараюць палачкамі. А музыкі ў гулкай зал[е] Ладзяць скрыпкі і цымбалы.Бядуля.Звонка і весела гучаць пад Нараччу народныя інструменты — гармонікі і скрыпкі, жалейкі і цымбалы.В. Вольскі.
[Польск. cymbały ад грэч. kymbalon — кімвал.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БУДКЕ́ВІЧ Уладзімір Уладзіміравіч
(н. 13.3.1947, Магілёў),
бел. фагатыст. Засл.арт. Беларусі (1980). Скончыў Бел. кансерваторыю (1970). З 1967 артыст, у 1971—81 саліст аркестра і канцэртмайстар групы фаготаў Дзярж. т-ра оперы і балета Беларусі, адначасова з 1972 педагог Бел. акадэміі музыкі (праф. з 1992). Выступае ў канцэртах, у т. л. з Дзярж. камерным аркестрам, ансамблем салістаў Дзярж. аркестра сімф. і эстраднай музыкі Рэспублікі Беларусь і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЛУ́ШЧАНКА Георгій Сямёнавіч
(5.5.1922, г. Растоў-на-Доне, Расія — 22.9.1994),
бел. музыказнавец. Засл. работнік вышэйшай школы Беларусі (1983). Д-р мастацтвазнаўства (1985). Праф. (1980). Скончыў Муз.-пед.ін-т імя Гнесіных у Маскве (гіст.-тэарэт.ф-т, 1953) і Горкаўскую кансерваторыю (клас скрыпкі, 1954). З 1957 выкладаў у Бел. кансерваторыі (з 1992 Бел. акадэмія музыкі). Навук. працы па гісторыі рус. і бел.музыкі, муз. крытыкі і эстэтыкі. Удзельнічаў у стварэнні падручнікаў па гісторыі бел.музыкі і бел.муз. л-ры. Рэдактар шматлікіх выданняў па пытаннях нац.муз. мастацтва.
Тв.:
Н.Д.Кашкин и русская опера. Мн., 1960;
В.Ф.Одоевский и русская народная песня. Мн., 1966;
Гісторыя беларускай савецкай музыкі. Мн., 1971 (у сааўт.);
Беларуская сімфанічная музыка 50—60-х г. (разам з К.Сцепанцэвіч) // Музыка нашых дзён. Мн., 1974;
История белорусской музыки. М., 1976 (у сааўт.);
Белорусская советская музыкальная литература. 2 изд. Мн., 1981 (разам з К.І.Сцепанцэвіч);
Очерки по истории русской музыкальной критики конца XIX — начала XX в.Мн., 1983.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
musical
[ˈmju:zɪkəl]1.
adj.
1) музы́чны
musical instruments — музы́чныя інструмэ́нты
2) мэляды́чны, мілагу́чны (го́лас, верш)
3) музыка́льны, здо́льны да му́зыкі
2.
n.
мю́зікл -у m., музы́чная камэ́дыя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
proficient
[prəˈfɪʃənt]1.
adj.
уме́лы, спра́ўны
2.
n.
экспэ́рт -а m.; зна́вец -ўца, зна́ўца -ы m.
She was very proficient in music — Яна́ была́ вялікім зна́ўцам му́зыкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
acquirement
[əˈkwaɪrmənt]
n.
1) набыцьцё, здабыцьцё n.
the acquirement of wealth — здабыцьцё бага́цьця
2) дасягне́ньне n.
Her musical acquirements are remarkable — Е́йныя дасягне́ньні ў галіне́му́зыкі незвыча́йныя
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
veránlagt
a (zuD) схі́льны; здо́льны (да чаго-н.)
musikálisch ~ sein — мець схі́льнасць [здо́льнасць] да му́зыкі
gut [schlecht] ~ sein — мець до́брыя [дрэ́нныя] здо́льнасці [схі́льнасці]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
акру́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Свавольны, вельмі жорсткі (пра чалавека з норавам). Дзеялася тое за прыгонам. Быў у таго пана, акрутнага і злога пана Дастаеўскага, малады музыкі.Гарэцкі.
2. Цяжкі, безвыходны. Саўка папаў у акрутнае становішча... Ён зацяўся і ўпарта адмаўляў, што бачыўся з паўстанцамі і гаварыў з імі.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчабята́нне, ‑я, н.
Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. шчабятаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. З вясёлым шчабятаннем залятала сюды пара ластавачак, аблюбаваўшых сабе месца для гняздзечка, і парушала гэтую маўклівасць сялянскага зацішку.Колас.Нідзе не чуваць было ні музыкі, ні спеваў, ні вясёлага шчабятання дзяцей, ні юнацкага смеху.Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патэ́тыка
(гр. pathetikos = хвалюючы)
усхваляваны тон размовы, літаратурнага твора, музыкі, кіно, тэатральнай пастаноўкі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)