смугля́к, ‑а, м.

Разм. Смуглы мужчына, хлопец. — Я... я Мікешка .. — А я Смагул, — паспешліва заявіў аб сабе чорнагаловы смугляк. Беразняк. З вуліцы брацік ускоквае, дзесяцігадовы смугляк. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Adam [ˈædəm] n.

1. bibl. Ада́м

2. чалаве́к, мужчы́на

♦

I don’t know him from Adam. Я яго і ў вочы не бачыў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гама́шы, ‑аў; адз. гамаш, ‑а, м.

Тое, што і камашы. Зайшоў мужчына, з выгляду вясковы інтэлігент — у шэрым адпрасаваным касцюме, у бліскучых гамашах і белай саламянай кепцы. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцідзесяцігадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца пяцьдзесят гадоў. Пяцідзесяцігадовы тэрмін.

2. Узростам у пяцьдзесят гадоў. Пяцідзесяцігадовы мужчына. Пяцідзесяцігадовы дуб.

3. Які мае адносіны да пяцідзесяцігоддзя (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаго́ншчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто ўпотай займаецца вырабам або продажам самагону. Гэта быў яшчэ не стары, гадоў пад сорак, мужчына, вядомы ў Стрыжэвічах самагоншчык і злодзей. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лазга́н ’доўгае, тоўстае сцябло’, ’празмерна высокі нязграбны мужчына’ (Зданцэвіч, LP, 1960, 344). Відавочна, утворана з літ. lazda ’палка’, ’арэшына’, ’сцябло’, lazdynas ’арэшнік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мужаве́нь ’малады, жанаты мужчына’ (Касп.). Да муж (гл.) > прыметнік мужаў. Аб суфіксе ‑авень са значэннем ’носьбіт адзнакі’ гл. Сцяцко, Афікс. наз., 143.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

physique

[fɪˈzi:k]

n.

це́ла n.; склад це́ла

a man of strong physique — мужчы́на з мо́цным целаскла́дам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

thirty

[ˈӨɜ:rti]

n, pl. -ties

1) тры́ццаць

2) трыцца́тка f.

a man of thirty — трыццацігадо́вы мужчы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

uncle

[ˈʌŋkəl]

n.

1) дзя́дзька -і m.

2) informal дзя́дзька -і m., мужчы́на ў старэ́йшым ве́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)