но́скі, ‑ая, ‑ае.

Які доўга носіцца; моцны (пра адзенне, абутак і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэнсі́ўна прысл, інтэнсі́ўны intensv; stark (моцны); ngespannt, ngestrengt (напружаны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бяско́нцы, -ая, -ае.

1. Бяскрайні, які не мае канца, межаў.

Б. блакіт.

2. Надзвычай доўгі, працяглы.

Бясконцыя спрэчкі.

3. Надзвычай моцны па сіле праяўлення.

Бясконцая радасць.

|| наз. бяско́нцасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́дта, прысл.

1. У вялікай ступені, вельмі.

Н. стаміцца.

Н. моцны мароз.

2. у знач. вык. Звыш меры, празмерна.

Гэта ўжо н.

Не надта (што) (разм.) — не вельмі, так сабе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лю́ты², -ая, -ае.

1. Злы, бязлітасны.

Л. вораг.

Л. звер.

2. перан. Вельмі моцны ў сваім праяўленні, невыказна цяжкі.

Лютая злосць.

Лютыя маразы.

|| наз. лю́тасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кре́пкий в разн. знач. мо́цны; (сильный) ду́жы;

кре́пкий на́ ухо тугі́ на ву́ха;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гексахлара́н, ‑у, м.

Арганічнае рэчыва, моцны яд для знішчэння насякомых — шкоднікаў сельскагаспадарчых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзюра́бль

(фр. durable = моцны, стойкі)

сорт азімай пшаніцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лінь

(гал. lijn)

вельмі моцны тонкі карабельны трос.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

машта́к

(цюрк. māšstāk = маленькі)

невялікі моцны конь, інаходзец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)