inshore​1 [ˈɪnʃɔ:] adj. прыбярэ́жны;

an inshore wind ве́цер з мо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

waterfront [ˈwɔ:təfrʌnt] n. парто́вы раён; узбярэ́жжа (ракі, мора і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sea [si:] n.

1. мо́ра;

the high sea(s) адкры́тае мо́ра;

travel by sea падаро́жнічаць мо́рам

2. паве́рхня мо́ра, хва́лі (мора);

a heavy/wild sea бурлі́вае мо́ра;

a light sea спако́йнае мо́ра

3. (of) вялі́кая ко́лькасць (чаго-н.);

a sea of troubles бе́зліч турбо́т

♦

at sea у мо́ры;

be at sea не ве́даць, што рабі́ць, што сказа́ць і да т.п.;

go to sea стаць марако́м;

put (out) to sea пуска́цца ў пла́ванне;

the seven seas усе́ мо́ры і акія́ны све́ту;

between the devil and the deep blue sea ≅ памі́ж двух агнёў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарызанта́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Прамая лінія, паралельная плоскасці гарызонту.

Па гарызанталі.

2. Лінія, якая злучае на карце пункты мясцовасці, што знаходзяцца на аднолькавай вышыні над узроўнем мора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бурлі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; незак.

1. Бурна цячы, пералівацца, клекатаць.

Мора бурліць.

2. перан. Праяўляцца з вялікай сілай (пра падзеі, пачуцці і пад.); шумець.

Кроў бурліць, на месцы не сядзіцца.

Злосць бурліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

from coast to coast

ад мо́ра да мо́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

мара́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Той, хто служыць у флоце.

2. Чалавек, які добра ведае мора і марскую справу.

|| памянш.-ласк. марачо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. мара́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эве́ны, -аў, адз. эве́н, -а, м.

Народ, роднасны эвенкам, які жыве на ўзбярэжжы Ахоцкага мора і ў паўночных раёнах Якуціі.

|| ж. эве́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. эве́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

elevation [ˌelɪˈveɪʃn] n.

1. узды́м, пад’ём; павышэ́нне

2. вышыня́ над узро́ўнем мо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Morze Adriatyckie

Адрыятычнае мора

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)