абразі́вы, ‑аў (адз. абразіў, ‑ва), мн.

Дробназярністыя ці парашкападобныя рэчывы вялікай цвёрдасці, якія выкарыстоўваюцца пры механічнай апрацоўцы металаў, шкла і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бімета́лы, ‑аў; адз. біметал, ‑у, м.

Пласцінкі, лісты, дрот і іншыя вырабы, якія складаюцца з двух слаёў розных металаў або сплаваў.

[Ад лац. bis — двойчы і metallum — метал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заме́ннік, ‑а, м.

Матэрыял, выраб і пад., якія ўжываюцца замест другіх, больш каштоўных, дэфіцытных матэрыялаў, вырабаў. Заменнік скуры. Заменнік каляровых металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабе́глы, ‑ая, ‑ае.

Спец. У выразе: пабеглы колер — колер паверхні металаў, мінералаў, пакрытай тонкім слоем вокіслаў, які мяняецца ў залежнасці ад тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плаўле́нне ср.

1. (действие) пла́вка ж.;

п. мета́лаў — пла́вка мета́ллов;

2. (состояние) плавле́ние;

пункт ~ння — то́чка плавле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Шлак (пры зварцы металаў) 11/336

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

клеймава́нне н. Stémpelung f -, Markíerung f - (металаў, тавараў); Éichung f - (мер і вагаў);

клеймава́нне мя́са Fléischstempelung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

баразо́н, ‑у, м.

Штучна створанае вельмі цвёрдае крышталічнае рэчыва, якое выкарыстоўваецца пры механічнай апрацоўцы паверхні металаў, шкла і інш. і пры вырабе тэрмаўстойлівых ізалятараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капелі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Аддзяліць (аддзяляць) золата і серабро ад прымесі акісляемых металаў шляхам прагравання са свінцом у капелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрамехані́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да электрамеханікі. Электрамеханічны завод.

2. Заснаваны на механічным і электрычным уздзеянні на што‑н. Электрамеханічная апрацоўка металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)