стані́на, -ы, мн. -ы, -ні́н, ж. (спец.).

1. Аснова, на якой манціруюцца асобныя часткі машыны або станка.

2. Станок (у 3 знач.), лафет.

|| прым. стані́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Maschínenkapazität

f -, -en тэх. прадукцы́йнасць машы́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

thump​1 [θʌmp] n.

1. уда́р (кулаком)

2. глухі́ гук ад уда́ру; глухі́ шум (машыны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аўтаблакіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. Аўтаматычная сістэма сігналізацыі для рэгулявання руху цягнікоў.

2. Аўтаматычнае змяненне рэжыму работы тэхнічнага аб’екта (машыны, апарата і інш.).

|| прым. аўтаблакіро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ро́тар ’вярчальная частка машыны (электрычнага генератара, турбіны і пад.)’ (ТСБМ). З рус. ро́тор, якое з англ. rotor ці ням. Rotor ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ліха́ч м. разм. (кіроўца машыны) rücksichtsloser Fáhrer, Ráser m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

подрабо́таться (износиться) разг. паднасі́цца, падпрацава́цца;

дета́ли маши́ны подрабо́тались дэта́лі машы́ны падпрацава́ліся (паднасі́ліся);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непала́дкі, -дак і -дкаў, адз. -дка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. Адсутнасць наладжанасці; недахопы ў рабоце чаго-н.

Ліквідаваць н. ў рабоце машыны.

2. Непаразуменні, сваркі, нелады.

Сямейныя н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Líegezeit

f -, -en прасто́й, час прасто́ю (машыны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Maschínensetzer

m -s, - палігр. набо́ршчык набо́рнай машы́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)