радыёбу́й, ‑я, м.

Марскі буй з радыёперадатчыкам, які аўтаматычна перадае радыёсігналы для вызначэння граніц суднаходства, асобных мясцін, небяспечных для суднаходства і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sea breeze

марскі́ ве́цер, брыз -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nautical [ˈnɔ:tɪkl] adj. марскі́, марахо́дны; навігацы́йны;

a nautical mile марска́я мі́ля (1853 м)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нерэі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — марская німфа, адна з дачок бога мора Нерэя.

2. Спец. Кольчаты марскі чарвяк.

[Грэч. Nērēis — дачка Нерэя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лангу́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ядомы марскі рак з цвёрдым панцырам, без клюшняў, з доўгімі вусікамі; водзіцца звычайна ў прыбярэжнай паласе цёплых мораў.

[Фр. langouste.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jeżowiec

м. заал. марскі вожык (Echinoidea)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

korsarz

м. пірат, карсар; марскі разбойнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

saltwater [ˈsɔ:ltˌwɔ:tə] adj. марскі́; які́ жыве ў салёнай вадзе́;

salt-water fish марска́я ры́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

seagoing [ˈsi:gəʊɪŋ]adj. далёкага пла́вання;

a seagoing ship акія́нскае су́дна;

seagoing trade марскі́ га́ндаль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

seashore [ˈsi:ʃɔ:] n. марскі́ бе́раг, марско́е ўзбярэ́жжа;

go to the seashore е́хаць на мо́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)