О́бель (*вобель) ’зусім, цалкам’ (Горб.) ад *воб‑вель да вялікі (гл.), як вобмаль (гл. малы).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бянтэ́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; незак.
Хвалявацца, непакоіцца, губляцца. Калі .. [Кастусь] называў яе не «Волька», а «Волечка», яна чырванела і бянтэжылася. Чорны. Жора не бянтэжыўся ў гэтым шумлівым акружэнні, — аглядваючы дзяўчат чорнымі цікаўнымі вачамі, малы адказваў спакойна. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недастатко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які не адпавядае чаму‑н., якім‑н. патрэбам. Недастатковыя сродкі. Недастатковыя тэмпы росту вытворчасці. // Слабы, малы. Недастатковы вопыт.
2. Які патрабуе папаўнення, няпоўны; нездавальняючы. Недастатковыя веды. // Негрунтоўны, несур’ёзны. Недастатковая прычына для слёз.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
leaflet
[ˈli:flət]
n.
1) малы́ або́ малады́ лісто́к
2) улётка, лісто́ўка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mouthful
[ˈmaʊӨfəl]
n., pl. -fuls
глыто́к -ка́ m.; малы́ кава́лак; по́ўны рот
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
remnant
[ˈremnənt]
n.
1) малы́ аста́так
2) адрэ́зак -ка m. (ткані́ны, сту́жкі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
scrubby
[ˈskrʌbi]
adj.
ні́зкі, нізкаро́слы; малы́
scrubby trees — нізкаро́слыя дрэ́вы
•
- scrubby land
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
snowmobile
[ˈsnoʊmə,bi:l]
n.
1) сьнегахо́д -а m.
2) скіду́, indecl., малы́ сьнегахо́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
*Зеляпа́н, зелепа́н ’малы шчупак’ (жыт., Нар. словатв.). Утвораны з суфіксам ‑ан (Сцяцко, Афікс. наз., 26) ад кораня *зелеп‑, пра які гл. зялепаць. Больш пашырана зяле́пуха ’недаспелы плод’ (гл.), таму магчыма, што назва малой рыбы — перанос з назвы плода. Не выключана і самастойнае ўтварэнне паводле прыметы ’малы’, ’малады’ ці ’зеленаваты’. Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мі́кра — у шматлікіх назвах з навукі і тэхнікі: мікраскоп, мікраметр, мікракосм, мікрафон і інш., запазычаных у савецкі перыяд у асноўным з зах.-еўр. моў праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 83) са ст.-грэч. μικρός ’малы’. Пасрэдніцай магла быць і польск. мова.
Мі́кра ’дробнарыбіца’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). З новагрэч. μικρός ’малы, дробны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)